Το ραντεβού μας είν’ απόψε το στερνό
Σ’ αυτό το κρύο το θλιμμένο δειλινό
Κι αυτή τη νύχτα θα χαρούμε αγκαλιασμένοι
Και το πρωί θα χωριστούμε σαν δυο ξένοι
Και χωρισμένοι θα ζούμε πάλι
Εσύ με άλλον και εγώ με άλλη
Η μοίρα το ’χει στα κατάστιχα γραφτό
Να ’ναι το τέλος της αγάπης μας αυτό
Μας κατατρέχει της ζωής η αδικία
Η απονιά και των ανθρώπων η κακία
Το ραντεβού μας είναι απόψε το στερνό
Μπαίνει η ζωή μας σ’ άλλο δρόμο σκοτεινό
Για μια στερνή στερνή φορά να φιληθούμε
Γιατί πότε μαζί ξανά δε θα βρεθούμε
|
To rantevu mas in’ apópse to sternó
S’ aftó to krío to thlimméno dilinó
Ki aftí ti níchta tha charume agkaliasméni
Ke to pri tha choristume san dio kséni
Ke chorisméni tha zume páli
Esí me állon ke egó me álli
I mira to ’chi sta katásticha graftó
Na ’ne to télos tis agápis mas aftó
Mas katatréchi tis zoís i adikía
I aponiá ke ton anthrópon i kakía
To rantevu mas ine apópse to sternó
Beni i zoí mas s’ állo drómo skotinó
Gia mia sterní sterní forá na filithume
Giatí póte mazí ksaná de tha vrethume
|