Ήλιε που βγαίνεις την αυγή
στον ουρανό απάνω
σήμερα κρύψου στα βουνά
σήμερα θα πεθάνω
σήμερα μάνα μου γλυκιά
με χάνεις και σε χάνω.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
Μια μαύρη πόρτα θα διαβώ
και πού θα βγω δεν ξέρω
μα ξέρω πως δε θα πονώ
κι ούτε θα υποφέρω
γιατί εκεί δεν αδικούν
δεν ζουν για το συμφέρον.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
Ήλιε μην βγαίνεις σήμερα
άσε να σκοτεινιάσει
μεγάλη μπόρα και βροχή
σ’ όλη την γη να πιάσει
μαζί με τη μανούλα μου
κι ουρανός να κλάψει.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
|
Ήlie pu vgenis tin avgí
ston uranó apáno
símera krípsu sta vuná
símera tha petháno
símera mána mu glikiá
me chánis ke se cháno.
S’ afíno pseftike ntuniá
pu krívis tósi aponiá.
Mia mavri pórta tha diavó
ke pu tha vgo den kséro
ma kséro pos de tha ponó
ki ute tha ipoféro
giatí eki den adikun
den zun gia to simféron.
S’ afíno pseftike ntuniá
pu krívis tósi aponiá.
Ήlie min vgenis símera
áse na skotiniási
megáli bóra ke vrochí
s’ óli tin gi na piási
mazí me ti manula mu
ki uranós na klápsi.
S’ afíno pseftike ntuniá
pu krívis tósi aponiá.
|