Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Το καράβι που οδηγάει κι η πατρίδα που ζητάει
κάποτε θα γίνουν ένα κι όλα ετούτα είναι γραμμένα,
πείνα, πόλεμοι, σεισμοί κι όλοι οι ωκεανοί
φουσκωμένοι να `ρχονται στη μικρή του την καρένα.
Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Είναι ένα μικρό νησάκι με κουπιά και με πανάκι,
βασιλιάς το κυβερνάει κι απ’ τη θάλασσα το πάει.
Μ’ όλο που ήταν πονηρός, μ’ όλο που έγινε σοφός,
ούτε που ονειρεύεται τι κακό τον καρτεράει.
Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Με λαχτάρα θα τη φέρει απ’ της θάλασσας τα μέρη,
στις πηγές του ποταμού του, στην αυλίτσα του σπιτιού του.
Ανεβάστε τα πανιά, κατεβάστε τα κουπιά
κι άιντε ν’ αναλάβετε την άκρη του σχοινιού του.
|
To tragudi as pume tu Odissevách
pu fortóni kósmo gia tin Ithagdáti.
To karávi pu odigái ki i patrída pu zitái
kápote tha ginun éna ki óla etuta ine gramména,
pina, pólemi, sismi ki óli i okeani
fuskoméni na `rchonte sti mikrí tu tin karéna.
To tragudi as pume tu Odissevách
pu fortóni kósmo gia tin Ithagdáti.
Ine éna mikró nisáki me kupiá ke me panáki,
vasiliás to kivernái ki ap’ ti thálassa to pái.
M’ ólo pu ítan ponirós, m’ ólo pu égine sofós,
ute pu onirevete ti kakó ton karterái.
To tragudi as pume tu Odissevách
pu fortóni kósmo gia tin Ithagdáti.
Me lachtára tha ti féri ap’ tis thálassas ta méri,
stis pigés tu potamu tu, stin avlítsa tu spitiu tu.
Aneváste ta paniá, kateváste ta kupiá
ki áinte n’ analávete tin ákri tu schiniu tu.
|