Δε με νοιάζει τίπoτα,
όλα τα `χω ζήσει
Και ποτά κι ηδύποτα,
Στερεά και νήσοι
Άντρες γνώρισα πολλούς,
παραλήδες τσόλια
Κλέφτες και αρματωλούς,
μάγκες με πιστόλια
Καρδιές πορτοφόλια,
στενάξαν, χοντρά
Κωμωδίες, δράματα
παίζει η Μαρίκα
Τους κοιτώ κατάματα,
τσαμπουκάς και γλύκα
Από δώδεκα χρονών
το σανίδι καίω
Ξεσηκώνω το κοινό
κι άμα λάχει κλαίω
Σουξέ φευγαλέο,
σουξέ φευγαλέο
Φέρτε μικρόφωνα
πρώτη ομόφωνα
Να και το φουστάνι που θα γράψει,
εντάξει;
Πέρλες, καλώδια…
πολεμοφόδια,
Βγαίνει και χαλάει
του κόσμου η τάξη
Σκισμένο μετάξι.
Πω πω μπελά που βρήκα
είσαι Θεά
Από μικρή που βγήκα
είσαι θεά!
Με φωνάζουνε τα αγόρια
είσαι θεά!
Ίσα μάγκες, θέλει φως κι η σκιά
Άσε να λέει το πλήθος
είσαι Θεά
Άσε να τρέχει ο μύθος
είσαι Θεά
Τόσοι ρόλοι αποφόρια
Ναι! είμαι θεά
Κι όπως πάω θα είμαι ωραία γριά
|
De me niázi típota,
óla ta `cho zísi
Ke potá ki idípota,
Stereá ke nísi
Άntres gnórisa pollus,
paralídes tsólia
Kléftes ke armatolus,
mágkes me pistólia
Kardiés portofólia,
stenáksan, chontrá
Komodíes, drámata
pezi i Maríka
Tus kitó katámata,
tsabukás ke glíka
Apó dódeka chronón
to sanídi keo
Ksesikóno to kinó
ki áma láchi kleo
Suksé fevgaléo,
suksé fevgaléo
Férte mikrófona
próti omófona
Na ke to fustáni pu tha grápsi,
entáksi;
Pérles, kalódia…
polemofódia,
Ogeni ke chalái
tu kósmu i táksi
Skisméno metáksi.
Po po belá pu vríka
ise Theá
Apó mikrí pu vgíka
ise theá!
Me fonázune ta agória
ise theá!
Ίsa mágkes, théli fos ki i skiá
Άse na léi to plíthos
ise Theá
Άse na tréchi o míthos
ise Theá
Tósi róli apofória
Ne! ime theá
Ki ópos páo tha ime orea griá
|