Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στου γιασεμιού την ευωδιά
στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού
Οι άνθρωποι μ’ αρνήθηκαν
κανείς δε με σιμώνει
Μόνο μου κάνει συντροφιά
της νύχτας το τριζόνι
Έννοια σου λέει, έννοια σου
Κι εγώ είμαι εδώ σιμά σου
Για συντροφιά στην έγνοια σου
Και για παρηγοριά σου.
Τρι και τρι και τρι και τρι
Τι γλυκιά που είν’ η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή
Τρι και τρι και τρι και τρι
|
Kimíthika kimíthika
stu giasemiu tin evodiá
stin erimiá tu fengariu
sto kimatáki tu gialu
I ánthropi m’ arníthikan
kanis de me simóni
Móno mu káni sintrofiá
tis níchtas to trizóni
Έnnia su léi, énnia su
Ki egó ime edó simá su
Gia sintrofiá stin égnia su
Ke gia parigoriá su.
Tri ke tri ke tri ke tri
Ti glikiá pu in’ i zoí
Ti glikiá ke ti pikrí
Tri ke tri ke tri ke tri
|