Τον χειμώνα ετούτο
άμα τον πηδήσαμε
Γι’ άλλα δέκα χρόνια
άιντε καθαρίσαμε
Οι μειοψηφίες
τάγματα ξυπόλητα
σκαρφαλώνουν μέσα
σε σκοτάδια απόλυτα
Κόμμα και ρετσίνα
κι άσματα επινίκια
Είμαι δεκαεξάρης
σας γαμώ τα Λύκεια
Δεν είμαι Πασόκα
δεν είμαι ούτε ΚΚΕ
Βρε είμαι ό,τι είμαι
κι ό,τι τραγουδώ για σε
Του Θεού η χάρη
μας φιλάει απ’ τα σουξέ
Κι ο ουρακοτάγκος
απ’ τα θεϊκά εφέ
Το τραγούδι ετούτο
το `πα το εβδομήντα εννιά
Σ’ αγαπάω ακόμα
αλλά εσύ είσαι κακιά
|
Ton chimóna etuto
áma ton pidísame
Gi’ álla déka chrónia
áinte katharísame
I miopsifíes
tágmata ksipólita
skarfalónun mésa
se skotádia apólita
Kómma ke retsína
ki ásmata epiníkia
Ime dekaeksáris
sas gamó ta Líkia
Den ime Pasóka
den ime ute KKE
Ore ime ó,ti ime
ki ó,ti tragudó gia se
Tu Theu i chári
mas filái ap’ ta suksé
Ki o urakotágkos
ap’ ta theiká efé
To tragudi etuto
to `pa to evdomínta enniá
S’ agapáo akóma
allá esí ise kakiá
|