Ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα
και μια γατούλα μούρλια θηλυκό,
πρασινομάτα και κοκκινομάλλα
αρχίσαν ένα παιχνιδάκι ερωτικό.
Η γάτα λέει: Για δες το κοροϊδάκι,
με πίστεψε ότι εγώ το αγαπώ.
Μα λέει και το κουτό χρυσοψαράκι:
Τι κούνια που σε κούναγε, πω πω πω πω!
Κι αν σ’ αγαπώ δε θα σου το πω,
το `χω για κακό να μην έχω μυστικό.
Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.
Μα παίξε παίξε το ίδιο παιχνιδάκι
νιώθει η γατούλα έρωτα κρυφό
και γίνηκε αυτή το κοροϊδάκι
κι ατσίδα έγινε το ψάρι το χρυσό.
Αυτά τα λέει ένα τραγουδάκι
που τραγουδιέται σ’ εύθυμο σκοπό,
αντί να φάει η γάτα το ψαράκι
το ψάρι τρώει τη γατούλα που αγαπώ.
Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.
|
Έna chrisópsaro mésa sti giála
ke mia gatula murlia thilikó,
prasinomáta ke kokkinomálla
archísan éna pechnidáki erotikó.
I gáta léi: Gia des to koroidáki,
me pístepse óti egó to agapó.
Ma léi ke to kutó chrisopsaráki:
Ti kunia pu se kunage, po po po po!
Ki an s’ agapó de tha su to po,
to `cho gia kakó na min écho mistikó.
Ki an s’ agapó, de tha s’ agapó
an tha su po ó,ti écho mistikó.
Ma pekse pekse to ídio pechnidáki
nióthi i gatula érota krifó
ke ginike aftí to koroidáki
ki atsída égine to psári to chrisó.
Aftá ta léi éna tragudáki
pu tragudiéte s’ efthimo skopó,
antí na fái i gáta to psaráki
to psári trói ti gatula pu agapó.
Ki an s’ agapó, de tha s’ agapó
an tha su po ó,ti écho mistikó.
|