Με συναρπάζεις σαν να βλέπω περιπέτεια
Είσαι υπερένταση που ξέρω τη συνέχεια
Μου είπες πάντα έτσι θα ‘μαι μη μ’ αγγίζεις θα καείς
Κι όμως τολμώ να σ’ αγαπώ ό,τι κι αν πεις
Τολμώ στο ναρκοπέδιο που ζεις να περπατώ
Τολμώ μέσα στο τούνελ που περνάς ν’ ακολουθώ
Τολμώ να ‘μαι αντίλαλος δικός σου σ’ αγαπώ
Τολμώ όσα δεν τόλμησε κανείς εγώ τολμώ, τολμώ
Στον τόνο θα ‘ρθω που μιλάς να σου μιλήσω
Δεν εμποδίζομαι ρισκάρω θα τολμήσω
Σε αγαπάω δε με νοιάζει να πουλήσω μια ζωή
Για μια στιγμή που θα σε ζω, μια στιγμή
|
Me sinarpázis san na vlépo peripétia
Ise iperéntasi pu kséro ti sinéchia
Mu ipes pánta étsi tha ‘me mi m’ angizis tha kais
Ki ómos tolmó na s’ agapó ó,ti ki an pis
Tolmó sto narkopédio pu zis na perpató
Tolmó mésa sto tunel pu pernás n’ akoluthó
Tolmó na ‘me antílalos dikós su s’ agapó
Tolmó ósa den tólmise kanis egó tolmó, tolmó
Ston tóno tha ‘rtho pu milás na su milíso
Den ebodízome riskáro tha tolmíso
Se agapáo de me niázi na pulíso mia zoí
Gia mia stigmí pu tha se zo, mia stigmí
|