Πόσα λουλούδια να σου φέρω
Για να γελάσεις λίγο φως μου
Που είν’ η καρδιά σου μαραμένη
Απ’ τον χειμώνα αυτού του κόσμου
Πόσα αγγελούδια να σου δείξω
Να δεις ότι υπάρχει κάτι
Πέρα από το σύνορο του κόσμου
Κι από της γης αυτής το χάρτη
Ανάσα μου ψυχή μου εσύ
Σώματός μου σώμα
Όσες καρδιές να ’χε η ζωή
Να σου ’καιγα ακόμα
Όσα καινούρια λόγια ξέρω
Θα σου τα γράψω σ’ένα γράμμα
Λόγια από άνεμο και μύρο
Να σου γλυκάνουνε το τραύμα
Όσα φεγγάρια κι αν υπάρχουν
Θα σου τ’ ανάψω σ’ ένα βράδυ
Φεγγάρια από άλλους γαλαξίες
Να στήνουμε το φως για χάρτη
|
Pósa luludia na su féro
Gia na gelásis lígo fos mu
Pu in’ i kardiá su maraméni
Ap’ ton chimóna aftu tu kósmu
Pósa angeludia na su dikso
Na dis óti ipárchi káti
Péra apó to sínoro tu kósmu
Ki apó tis gis aftís to chárti
Anása mu psichí mu esí
Sómatós mu sóma
Όses kardiés na ’che i zoí
Na su ’kega akóma
Όsa kenuria lógia kséro
Tha su ta grápso s’éna grámma
Lógia apó ánemo ke míro
Na su glikánune to trafma
Όsa fengária ki an ipárchun
Tha su t’ anápso s’ éna vrádi
Fengária apó állus galaksíes
Na stínume to fos gia chárti
|