|
Συννεφιασμένη Κυριακή
ακούω του Τσιτσάνη
και κάτι μέσα στην ψυχή
μ’ αφήνει και με πιάνει.
Ένα ζεϊμπέκικο αργό
από τα περασμένα
στην μοναξιά μου τραγουδώ
ο νους μου φέρνει εσένα.
Συννεφιασμένη Κυριακή
ήσουνα στη ζωή μου,
φάνηκες σαν περαστική
μα έμεινες δική μου.
Συννεφιασμένη Κυριακή
μια πίκρα στη χαρά μου
εσύ ακόμα είσαι εκεί
μες στη διπλοπενιά μου.
Συννεφιασμένη Κυριακή
στην άδεια την πλατεία
εγώ να ψάχνω να σε βρω
έρημα καφενεία.
Συννεφιασμένη Κυριακή
ακούω του Τσιτσάνη
στον πειραιώτικο σταθμό
που είναι στο λιμάνι.
Συννεφιασμένη Κυριακή
ήσουνα στη ζωή μου,
φάνηκες σαν περαστική
μα έμεινες δική μου.
Συννεφιασμένη Κυριακή
μια πίκρα στη χαρά μου
εσύ ακόμα είσαι εκεί
μες στη διπλοπενιά μου.
|
Sinnefiasméni Kiriakí
akuo tu Tsitsáni
ke káti mésa stin psichí
m’ afíni ke me piáni.
Έna zeibékiko argó
apó ta perasména
stin monaksiá mu tragudó
o nus mu férni eséna.
Sinnefiasméni Kiriakí
ísuna sti zoí mu,
fánikes san perastikí
ma émines dikí mu.
Sinnefiasméni Kiriakí
mia píkra sti chará mu
esí akóma ise eki
mes sti diplopeniá mu.
Sinnefiasméni Kiriakí
stin ádia tin platia
egó na psáchno na se vro
érima kafenia.
Sinnefiasméni Kiriakí
akuo tu Tsitsáni
ston pireótiko stathmó
pu ine sto limáni.
Sinnefiasméni Kiriakí
ísuna sti zoí mu,
fánikes san perastikí
ma émines dikí mu.
Sinnefiasméni Kiriakí
mia píkra sti chará mu
esí akóma ise eki
mes sti diplopeniá mu.
|
