Τράβα τα κουπιά, καλέ τράβα τα κουπιά,
γαλέρα αυτή η πόλη τα σχοινιά,
στα μπαλκόνια τα σεντόνια τα πανιά.
Άντε πάμε αλλού,
καλέ άιντε πάμε αλλού,
ποιος ήθελε μια πόλη κουρελού;
Με το κουπί στους ώμους,
τους ποδηλατοδρόμους,
ταράτσες, ζαρτινιέρες και κασμά.
Σπάσε τα τσιμέντα τα μπετά.
Μες στα σκοτεινά, τα παράθυρα ανοιχτά,
τα φώτα, η τηλεόραση σβηστά.
Να χάσω επεισόδια, οι εξώπορτες διόδια
περίπολο να βγω νυχτερινή
και το καινούργιο ψέμα να χαθεί.
Άντε πάμε αλλού,
καλέ άιντε πάμε αλλού,
ποιος ήθελε μια πόλη κουρελού;
Εναέρια βαγονάκια της μοναξιάς τρενάκια
δεν έχει η διαδρομή προορισμό,
μονάχα της ψυχής σου το μετρό.
Τράβα τα κουπιά, καλέ τράβα τα κουπιά.
|
Tráva ta kupiá, kalé tráva ta kupiá,
galéra aftí i póli ta schiniá,
sta balkónia ta sentónia ta paniá.
Άnte páme allu,
kalé áinte páme allu,
pios íthele mia póli kurelu;
Me to kupí stus ómus,
tus podilatodrómus,
tarátses, zartiniéres ke kasmá.
Spáse ta tsiménta ta betá.
Mes sta skotiná, ta paráthira anichtá,
ta fóta, i tileórasi svistá.
Na cháso episódia, i eksóportes diódia
perípolo na vgo nichteriní
ke to kenurgio pséma na chathi.
Άnte páme allu,
kalé áinte páme allu,
pios íthele mia póli kurelu;
Enaéria vagonákia tis monaksiás trenákia
den échi i diadromí proorismó,
monácha tis psichís su to metró.
Tráva ta kupiá, kalé tráva ta kupiá.
|