Κάπου χαθήκαμε κι είπαμε “γεια”,
βλέπω, σημάδια μας μείνανε νωπά,
ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός,
ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός.
Κατάρτι έστησες για μακριά,
συντρίμμια άφησες και παγωνιά,
ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός,
ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός.
Ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός,
ήσουν φεγγάρι μου και ουρανός
κι έγινες δάκρυ μου και στεναγμός.
|
Kápu chathíkame ki ipame “gia”,
vlépo, simádia mas minane nopá,
ísun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós,
ísun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós.
Katárti éstises gia makriá,
sintrímmia áfises ke pagoniá,
ísun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós,
ísun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós.
Ήsun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós,
ísun fengári mu ke uranós
ki égines dákri mu ke stenagmós.
|