Ίδιο πουλί πετάμενο που δε λογά τον άνεμο,
τέτοια χαρά χαιρόμουνα και τα γραφτά αρνιόμουνα,
ποιου λογισμού τραγούδι, λιανοτράγουδο είν’ η ζωή,
ίδια κρατούν και τ’ όνειρο και τ’ άλμπουρο κι οι στεναγμοί.
Ελάφι μου περήφανο κι αμύριστο γαρύφαλλο,
ο νους που ονειρεύεται μονάχος θα πορεύεται,
ποιου λογισμού τραγούδι, λιανοτράγουδο είν’ η ζωή,
ίδια κρατούν και τ’ όνειρο και τ’ άλμπουρο κι οι στεναγμοί.
Ποιου λογισμού τραγούδι, λιανοτράγουδο είν’ η ζωή,
ίδια κρατούν και τ’ όνειρο και τ’ άλμπουρο κι οι στεναγμοί.
|
Ίdio pulí petámeno pu de logá ton ánemo,
tétia chará cherómuna ke ta graftá arniómuna,
piu logismu tragudi, lianotrágudo in’ i zoí,
ídia kratun ke t’ óniro ke t’ álburo ki i stenagmi.
Eláfi mu perífano ki amíristo garífallo,
o nus pu onirevete monáchos tha porevete,
piu logismu tragudi, lianotrágudo in’ i zoí,
ídia kratun ke t’ óniro ke t’ álburo ki i stenagmi.
Piu logismu tragudi, lianotrágudo in’ i zoí,
ídia kratun ke t’ óniro ke t’ álburo ki i stenagmi.
|