Τρεις καλόγηροι κρητικοί
κι οι τρεις που τ’ Άγιον Όρος
καράβι αρματώσανε
να πάνε για την Κρήτη
κι ο ναύτης τους αρρώστησε
στου καραβιού την πλώρη
δεν έχει μάνα να τον κλαίει
κύρη να τον λυπάται
μητ’ αδερφό, μητ’ αδερφή
να τον μοιρολογάται.
Τον κλαίν’ η νύχτα κι η αυγή
τ’ άστρι και το φεγγάρι
τον κλαίει κι ο καπετάνιος του
‘τι είν’ ο καλός του ναύτης
“σήκω μικρό ναυτόπουλο
σήκω ακριβέ μου ναύτη
να κουμπασάρεις τον καιρό
να πάμε για την Κρήτη”
“μα εγώ σας λέγω δεν μπορώ
κι εσείς μου λέτε σήκω
πιάστε με δυο να σηκωθώ
και τρεις για ν’ ακουμπήσω
και φέρτε και τη χάρτα μου
με τ’ αργυρό κουμπάσο
να κουμπασάρω τον καιρό
να πιάσουμε λιμάνι
να βγουν οι ναύτες για νερό
κι ο μάγειρας για ξύλα
και τα μικρά ναυτόπουλα
να σκάψουν ένα λάκκο
να μη τον σκάψουνε βαθύ
κάτω στο περιγιάλι
να τον χτυπάει η θάλασσα”.
|
Tris kalógiri kritiki
ki i tris pu t’ Άgion Όros
karávi armatósane
na páne gia tin Kríti
ki o naftis tus arróstise
stu karaviu tin plóri
den échi mána na ton klei
kíri na ton lipáte
mit’ aderfó, mit’ aderfí
na ton mirologáte.
Ton klen’ i níchta ki i avgí
t’ ástri ke to fengári
ton klei ki o kapetánios tu
‘ti in’ o kalós tu naftis
“síko mikró naftópulo
síko akrivé mu nafti
na kubasáris ton keró
na páme gia tin Kríti”
“ma egó sas légo den boró
ki esis mu léte síko
piáste me dio na sikothó
ke tris gia n’ akubíso
ke férte ke ti chárta mu
me t’ argiró kubáso
na kubasáro ton keró
na piásume limáni
na vgun i naftes gia neró
ki o mágiras gia ksíla
ke ta mikrá naftópula
na skápsun éna lákko
na mi ton skápsune vathí
káto sto perigiáli
na ton chtipái i thálassa”.
|