|
Με πιάνει ένας έρωτας
εφτά το κάθε βράδυ
και όπως είμαι μόνος μου
σαν έρημο πουλί
αρχίζω και φαντάζομαι
πως θέλεις ξένο χάδι
ξύπνα νωρίς αγάπη μου
να δούμε Ανατολή.
Με πιάνει ένας έρωτας.
Την ώρα που μου λείπεις
φαντάζομαι πως θα ‘μαστε
χωρίς εμάς τους δυο
και παίρνω τις ανάποδες
και στο βυθό της λύπης
πηγαίνω και βυθίζομαι
γιατί σε αγαπώ.
Τρελαίνομαι,
τρελαίνομαι
σε μαύρη αράχνη δένομαι
κρυώνω και ζεσταίνομαι
κοιτάω αν είσαι στη δουλειά
Τρελαίνομαι, τρελαίνομαι
σε μαύρη αράχνη δένομαι
και όταν σε δω ανασταίνομαι
σε περιμένω στα σκαλιά
σε ρίχνω στα χαλιά
και παίρνω
τ’ άστρα αγκαλιά.
Με πιάνει ένας έρωτας
μια μαύρη επιθυμία
η αποκλειστικότητα
και ο εγωισμός.
Κι αναρωτιέμαι άραγε
σε ποια παρανομία
σε ποια πραγματικότητα
αντέχει ένας δεσμός.
Με πιάνει ένας έρωτας
την Κυριακή το βράδυ.
Κι όπως τα προπατζίδικα
έτσι κι εγώ καρδιά
απ’ τα ετοιματζίδικικα
σουξέ μες στο σκοτάδι
θ’ ανάψω τα τσιγάρα μου
δεν θέλω τσιμουδιά.
|
Me piáni énas érotas
eftá to káthe vrádi
ke ópos ime mónos mu
san érimo pulí
archízo ke fantázome
pos thélis kséno chádi
ksípna norís agápi mu
na dume Anatolí.
Me piáni énas érotas.
Tin óra pu mu lipis
fantázome pos tha ‘maste
chorís emás tus dio
ke perno tis anápodes
ke sto vithó tis lípis
pigeno ke vithízome
giatí se agapó.
Trelenome,
trelenome
se mavri aráchni dénome
krióno ke zestenome
kitáo an ise sti duliá
Trelenome, trelenome
se mavri aráchni dénome
ke ótan se do anastenome
se periméno sta skaliá
se ríchno sta chaliá
ke perno
t’ ástra agkaliá.
Me piáni énas érotas
mia mavri epithimía
i apoklistikótita
ke o egismós.
Ki anarotiéme árage
se pia paranomía
se pia pragmatikótita
antéchi énas desmós.
Me piáni énas érotas
tin Kiriakí to vrádi.
Ki ópos ta propatzídika
étsi ki egó kardiá
ap’ ta etimatzídikika
suksé mes sto skotádi
th’ anápso ta tsigára mu
den thélo tsimudiá.
|
