|
Αυτά τα μάτια κοίτα τα θολά
Να ξέρεις είδανε πολλά
Και δε φοβούνται ν’ αντικρίσουν άλλα τόσα
Αυτά τα χείλη άκου τα πικρά
Γεύτηκαν τόση μοναξιά
Πριν της αγάπης σου μιλήσουνε τη γλώσσα
Το μονοπάτι έχω πάρει το κακό
Μαύρισε μέσα μου το καθετί λευκό
Τι είναι παράλογο και τι είναι λογικό
Ίσως εγώ να ‘μαι τρελός
Και ξεγραμμένος εντελώς
Απ’ τον κατάλογο που έχεις στην καρδιά σου
Ίσως εγώ να ‘μαι τρελός
Αλλά εσύ έτσι κι αλλιώς
Ποτέ δε μ’ έκανες καλά στην αγκαλιά σου
Ίσως εγώ είμαι ο τρελός
Ο τόσο παρανοϊκός
Και η ψυχή μου να μην έχει θεραπεία
Αλλά εσύ με ξεπερνάς
Τρελή κοιμάσαι και ξυπνάς
Ήταν που μ’ άφησες μεγάλη αμαρτία
Αυτά τα μάτια κοίτα τα θολά
Να ξέρεις βλέπουνε καλά
Βλέπουν ξεκάθαρα τα πράγματα πως έχουν
Αυτά τα χέρια πιάσε τα ανοιχτά
Αφού σε κράτησαν σφιχτά
Να φυλακίσουν το κορμί σου δεν αντέχουν
|
Aftá ta mátia kita ta tholá
Na kséris idane pollá
Ke de fovunte n’ antikrísun álla tósa
Aftá ta chili áku ta pikrá
Geftikan tósi monaksiá
Prin tis agápis su milísune ti glóssa
To monopáti écho pári to kakó
Mavrise mésa mu to kathetí lefkó
Ti ine parálogo ke ti ine logikó
Ίsos egó na ‘me trelós
Ke ksegramménos entelós
Ap’ ton katálogo pu échis stin kardiá su
Ίsos egó na ‘me trelós
Allá esí étsi ki alliós
Poté de m’ ékanes kalá stin agkaliá su
Ίsos egó ime o trelós
O tóso paranoikós
Ke i psichí mu na min échi therapia
Allá esí me ksepernás
Trelí kimáse ke ksipnás
Ήtan pu m’ áfises megáli amartía
Aftá ta mátia kita ta tholá
Na kséris vlépune kalá
Olépun ksekáthara ta prágmata pos échun
Aftá ta chéria piáse ta anichtá
Afu se krátisan sfichtá
Na filakísun to kormí su den antéchun
|
