|
Έρχονται μέρες που αυτός ο πόνος σφάζει
κι αναρωτιέμαι στους συντρόφους τι να συμβαίνει
Είν’ αλλού ή έχουν βρεθεί βρήκαν λες να ναύλα για την διαδρομή
μακριά απ’ την γη κι απ’ το χανγκόβερ της την Ειμαρμένη;
Κι είν’ ένα αργό, εν’ αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή
Είχα μια ωραία από την Καλαμάτα
με κλειστή προφορά που όμως αλήθεια μου ‘λεγε μονάχα
Μου λέει μην αμφιβάλλεις μια στιγμή μέσα σου υπάρχει μια ευθεία γραμμή
Που αν δεν την πάρεις γίνεσαι ακόμα ένα τροχαίο το Πάσχα
Κι είν’ ένα αργό, εν’ αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή
Τούρκοι αγάδες και χαρντροκάδες
καίνε τα δάση μου και θέλουν να μου γδύσουν τα κορίτσια
Κερνάν τους φίλους μου νόθο κρασί μου λεν ποιοι στίχοι μου είναι σωστοί
Κρίνουν το μέλλον με σκόνες για να αντέχουνε στα βίτσια
Κι είν’ ένα αργό, εν’ αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή
Το εγώ φουσκώνει τους νόμους συμπληρώνει
και συ που πίστεψες στην σάλα κάθεσαι και περιμένεις
Στριφογυρνάει στο μνήμα ο ποιητής
που δεν τον εμπιστεύτηκε κανείς
θυμάται το άρωμα το σώμα Ελλήνων της αντρειωμένης
Κι είν’ ένα αργό, εν’ αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή
Άλλοι μιλάν για τέχνη για ρεύματα και τάσεις
Περνάει μια όμορφη κι οι ίδιοι λένε: κοίτα την καριόλα
Μιλάν για τους αυτόχειρες πολύ
Τον Παύλο τον Κομπαίην, μ’ αν κάποιος ζει
και λέει: αγάπη μου `του λένε μην μου κάνεις πως τα ξέρεις όλα
Κι είν’ ένα αργό, εν’ αργό είναι τρένο στην κορυφογραμμή
Μ’ άφησε το γλυκό μου το μωρό για ‘κείνον με το μαύρο το παλτό
Ζούνε καπνίζοντας και κρύβουν απ’ τα τζάμια τους τα χιόνια
Και δεν το λέω φιλοσοφικά και δεν το λέω καν ποιητικά
μα με πονάει οι άνθρωποι που αγάπησα να γίνονται πιόνια
Γιατί εν’ αργό, με πλησιάζει τρένο στην κορυφογραμμή
Αχ εν’ αργό, με πλησιάζει τρένο στην κορυφογραμμή
|
Έrchonte méres pu aftós o pónos sfázi
ki anarotiéme stus sintrófus ti na simveni
In’ allu í échun vrethi vríkan les na navla gia tin diadromí
makriá ap’ tin gi ki ap’ to changkóver tis tin Imarméni;
Ki in’ éna argó, en’ argó ine tréno stin korifogrammí
Icha mia orea apó tin Kalamáta
me klistí proforá pu ómos alíthia mu ‘lege monácha
Mu léi min amfivállis mia stigmí mésa su ipárchi mia efthia grammí
Pu an den tin páris ginese akóma éna trocheo to Páscha
Ki in’ éna argó, en’ argó ine tréno stin korifogrammí
Turki agádes ke charntrokádes
kene ta dási mu ke thélun na mu gdísun ta korítsia
Kernán tus fílus mu nótho krasí mu len pii stíchi mu ine sosti
Krínun to méllon me skónes gia na antéchune sta vítsia
Ki in’ éna argó, en’ argó ine tréno stin korifogrammí
To egó fuskóni tus nómus sibliróni
ke si pu pístepses stin sála káthese ke periménis
Strifogirnái sto mníma o piitís
pu den ton ebisteftike kanis
thimáte to ároma to sóma Ellínon tis antrioménis
Ki in’ éna argó, en’ argó ine tréno stin korifogrammí
Άlli milán gia téchni gia revmata ke tásis
Pernái mia ómorfi ki i ídii léne: kita tin karióla
Milán gia tus aftóchires polí
Ton Pavlo ton Kobein, m’ an kápios zi
ke léi: agápi mu `tu léne min mu kánis pos ta kséris óla
Ki in’ éna argó, en’ argó ine tréno stin korifogrammí
M’ áfise to glikó mu to moró gia ‘kinon me to mavro to paltó
Zune kapnízontas ke krívun ap’ ta tzámia tus ta chiónia
Ke den to léo filosofiká ke den to léo kan piitiká
ma me ponái i ánthropi pu agápisa na ginonte piónia
Giatí en’ argó, me plisiázi tréno stin korifogrammí
Ach en’ argó, me plisiázi tréno stin korifogrammí
|
