|
Το σήμερα παλεύει με το χθες
Φωνάζουν το όνομά σου οι σιωπές
Κι εγώ κάπου στο τέρμα της στροφής
Ζητώ ένα σου βλέμμα πριν χαθείς
Κι αν έρθεις για να πάρεις τη στιγμή
Κι αν πάλι χαραμίσεις μια ζωή
Σε διάλεξα να ζήσεις στο παρόν
Δεν έχω άλλο δρόμο απ’ αυτόν
Τρέχω σε σένα, πάλι σε σένα
Δίνω τα πάντα απ’ την αρχή
Κι όπου με πάει, κι όσα ζητάει
Λάθος σωστό μου να είσαι εσύ
Το σήμερα παλεύει με το χθες
Στις ίδιες με γυρίζει διαδρομές
Δεν έχω άλλο σώμα και φυγή
Δεν έχω άλλη αγάπη απ’ αυτή
|
To símera palevi me to chthes
Fonázun to ónomá su i siopés
Ki egó kápu sto térma tis strofís
Zitó éna su vlémma prin chathis
Ki an érthis gia na páris ti stigmí
Ki an páli charamísis mia zoí
Se diáleksa na zísis sto parón
Den écho állo drómo ap’ aftón
Trécho se séna, páli se séna
Díno ta pánta ap’ tin archí
Ki ópu me pái, ki ósa zitái
Láthos sostó mu na ise esí
To símera palevi me to chthes
Stis ídies me girízi diadromés
Den écho állo sóma ke figí
Den écho álli agápi ap’ aftí
|
