Τριανταφυλλάκι ήμουν στην καρδιά σου
τριανταφυλλάκι κλειστό
κι αν ο Θεός μου παίρνει
μου δίνει αλλού το φως
Γιατί δεν είμαι πια
δε σου κάνουν τα λουλούδια λοιπόν
μα ούτε οι άνθρωποι σου κάνουν
που λιώνουν σαν και μένα
Πέταξαν απόψε πάνω από τη στέγη μου όλα
πέταξαν τα χρόνια και πάνε
μόνο τα φιλιά σου μόνο αυτά με καίνε ακόμα
που τώρα σε άλλα χείλη θα ‘ναι
Κάθε βράδυ ακούω βήματα στην πόρτα
κι είναι σαν να ‘μπαινεις εσύ
μα ξέρω ότι είναι λάθος
να τρέξω για να δω
Πως τάχα εδώ γυρνάς
δε μας δένουν πια οι νύχτες μαζί
φαντάσματα μας δένουν
κι αισθήματα σβησμένα
Πέταξαν απόψε πάνω από τη στέγη μου όλα
πέταξαν τα χρόνια και πάνε
μόνο τα φιλιά σου μόνο αυτά με καίνε ακόμα
που τώρα σε άλλα χείλη θα ‘ναι
|
Triantafilláki ímun stin kardiá su
triantafilláki klistó
ki an o Theós mu perni
mu díni allu to fos
Giatí den ime pia
de su kánun ta luludia lipón
ma ute i ánthropi su kánun
pu liónun san ke ména
Pétaksan apópse páno apó ti stégi mu óla
pétaksan ta chrónia ke páne
móno ta filiá su móno aftá me kene akóma
pu tóra se álla chili tha ‘ne
Káthe vrádi akuo vímata stin pórta
ki ine san na ‘benis esí
ma kséro óti ine láthos
na trékso gia na do
Pos tácha edó girnás
de mas dénun pia i níchtes mazí
fantásmata mas dénun
ki esthímata svisména
Pétaksan apópse páno apó ti stégi mu óla
pétaksan ta chrónia ke páne
móno ta filiá su móno aftá me kene akóma
pu tóra se álla chili tha ‘ne
|