|
Μαχαίρι με χρυσή λαβή και κοφτερή λεπίδα
ότι ποτέ δεν είχα δει σε σένανε το είδα
βρήκα τ’ αθάνατο νερό και τώρα δεν το χάνω
και απ’ τα χειλάκια σου θα πιω ποτέ να μην πεθάνω
για σένα λέω
Ψηλά στου Ολύμπου την κορφή δε λιώσανε τα χιόνια
για τη γλυκιά σου τη μορφή μου τραγουδούν τ’ αηδόνια
τριανταφυλλάκι ζηλευτό που κρύβεις το αγκάθι
αχ όποιος δε σε μύρισε έχει πολλά να μάθει
για σένα λέω
Ζωή μου τέλος μου κι αρχή κανένας δεν το ξέρει
πρόλαβα κι έκανα ευχή σαν έπεφτε τ’ αστέρι
πες το κι εσύ πως μ’ αγαπάς και κόμπο θα το δέσω
και στη φωτιά για χάρη σου ματάκια μου θα πέσω
για σένα λέω
|
Macheri me chrisí laví ke kofterí lepída
óti poté den icha di se sénane to ida
vríka t’ athánato neró ke tóra den to cháno
ke ap’ ta chilákia su tha pio poté na min petháno
gia séna léo
Psilá stu Olíbu tin korfí de liósane ta chiónia
gia ti glikiá su ti morfí mu tragudun t’ aidónia
triantafilláki zileftó pu krívis to agkáthi
ach ópios de se mírise échi pollá na máthi
gia séna léo
Zoí mu télos mu ki archí kanénas den to kséri
prólava ki ékana efchí san épefte t’ astéri
pes to ki esí pos m’ agapás ke kóbo tha to déso
ke sti fotiá gia chári su matákia mu tha péso
gia séna léo
|
