Βρε ποια ψυχή νομίζεις θα γελάσεις
κι όλο μας λες πως φέτος θα περάσεις
Κι όλο σε παίρνουμε στο σπίτι και δεν απαντάς ποτέ
τι αποστηθίζεις τα ρητά του Μοντεσκιέ
σου λέμε μια γλυκιά κουβέντα κι άλλο τίποτα δεν λες
μόνο “Cartago civitas delenda est”
Θα ‘ρθω στο σπίτι σου αύριο κρατώντας ανθοδέσμη
μήπως μου πεις τι προτιμάς καρδούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
μήπως μου πεις τι προτιμάς ψυχούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
Ποιαν αμαρτία θέλεις να ξεχάσεις
και μπλέχτηκες μ’αυτές τις εξετάσεις;
Και στης Ελλάδας της αρχαίας ψάχνεις το συντακτικό
αυτό που κρύβεις στα ματάκια σου τα δυο;
στης αγκαλιάς μου έλα πάλι το κρυφό αναγνωστικό
κι ασ’ τον μπαμπά σου να σε θέλει νομικό
Θα ‘ρθω στο σπίτι σου αύριο κρατώντας ανθοδέσμη
μήπως μου πεις τι προτιμάς καρδούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
Αρχαία και λατινικά μας φάγαν ένα χρόνο
μη γράψεις κι άλλην έκθεση αγάπη μου,
γράψε δυο λέξεις μόνο
γράψε δυο λέξεις μόνο
γράψε δυο λέξεις μόνο..
|
Ore pia psichí nomízis tha gelásis
ki ólo mas les pos fétos tha perásis
Ki ólo se pernume sto spíti ke den apantás poté
ti apostithízis ta ritá tu Monteskié
su léme mia glikiá kuvénta ki állo típota den les
móno “Cartago civitas delenda est”
Tha ‘rtho sto spíti su avrio kratóntas anthodésmi
mípos mu pis ti protimás kardula mu,
desmó í tríti désmi;
mípos mu pis ti protimás psichula mu,
desmó í tríti désmi;
Pian amartía thélis na ksechásis
ke bléchtikes m’aftés tis eksetásis;
Ke stis Elládas tis archeas psáchnis to sintaktikó
aftó pu krívis sta matákia su ta dio;
stis agkaliás mu éla páli to krifó anagnostikó
ki as’ ton babá su na se théli nomikó
Tha ‘rtho sto spíti su avrio kratóntas anthodésmi
mípos mu pis ti protimás kardula mu,
desmó í tríti désmi;
Archea ke latiniká mas fágan éna chróno
mi grápsis ki állin ékthesi agápi mu,
grápse dio léksis móno
grápse dio léksis móno
grápse dio léksis móno..
|