|
Τόσος κόσμος πλάι του πέρασε και τον προσπέρασε
τι να ζητάει επαρχιώτης στην Ομόνοια μες το ψιλόβροχο αρχές του Μάη
Ψυχές πολύβουες κι ούτε ένα πρόσωπο τι καρτεράει κλαρίνα παίζουν
κόσμος γλεντάει η ώρα πάει η ώρα πάει
Ξένος ως και στη χαρά του μεσονύχτι του Σαββάτου
τραγουδάκια μου κατάμονα αν σας αντάμωνα θα `πεφτα κάτου
στο ρυθμό σας ονειρεύομαι και ξενιτεύομαι στα βήματα του
κάπου εδώ έχω γνωστούς αλλά τέτοιαν ώρα μη βαρύνω τους
Ζήτω η Ελλάδα και καθετί μοναχικό στον κόσμο αυτό
Ελασσώνα Λειβαδιά Μελβούρνη Μόναχο
Αλαμάνα και Γραβιά Αμέρικα
Βελεστίνο Άγιοι Σαράντα Εσκι Σεχήρ
Κώστας Κώστας Μανώλης Πέτρος Γιάννης Τάκης
Πλατεία Ναυαρίνου Διοικητηρίου κι Εξαρχείων
Αλέκος Βασίλης Άγγελος
Μπιζανίου κι Αναλήψεως Αγίας Τριάδος κι 25ης Μαρτίου
η Ελλάδα που αντιστέκεται η Ελλάδα που επιμένει
κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει
Καλωσόρισες πουλί μου μοναξιά ελληνική μου
απ’ αγάπη φεύγεις έρχεσαι πηγαινοέρχεσαι σαν την πνοή μου
κι απ’ την έρημη την απόσταση παίρνει υπόσταση κάθε γιορτή μου
απ’ τους δυο μας ποταμούς θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς
|
Tósos kósmos plái tu pérase ke ton prospérase
ti na zitái eparchiótis stin Omónia mes to psilóvrocho archés tu Mái
Psichés polívues ki ute éna prósopo ti karterái klarína pezun
kósmos glentái i óra pái i óra pái
Ksénos os ke sti chará tu mesoníchti tu Savvátu
tragudákia mu katámona an sas antámona tha `pefta kátu
sto rithmó sas onirevome ke ksenitevome sta vímata tu
kápu edó écho gnostus allá tétian óra mi varíno tus
Zíto i Elláda ke kathetí monachikó ston kósmo aftó
Elassóna Livadiá Melvurni Mónacho
Alamána ke Graviá Amérika
Oelestíno Άgii Saránta Eski Sechír
Kóstas Kóstas Manólis Pétros Giánnis Tákis
Platia Nafarínu Diikitiríu ki Eksarchion
Alékos Oasílis Άngelos
Bizaníu ki Analípseos Agias Triádos ki 25is Martíu
i Elláda pu antistékete i Elláda pu epiméni
ki ópios den katalaveni den kséri pu patá ke pu pigeni
Kalosórises pulí mu monaksiá ellinikí mu
ap’ agápi fevgis érchese pigenoérchese san tin pnoí mu
ki ap’ tin érimi tin apóstasi perni ipóstasi káthe giortí mu
ap’ tus dio mas potamus tha gefti mia níchta i érimos karpus
|
