Δε με χωράει το σπίτι μου,
δε με χωράει και ο κόσμος όλος
Ποιος θα νοιαστεί την λύπη μου
ατέλειωτος μου μοιάζει ο δρόμος
Και όλο τραβώ παραπατώ
σε έχω συνέχεια στο μυαλό
Τσιγάρα μπουκάλια, και γίνομαι χάλια
για σένα το ξέρω θα καταστραφώ
Δε με χωράει όλη η γη,
δεν με χωράει και το φεγγάρι
Αυτή την νύκτα δεν μπορεί
κανένας να με κουμαντάρει
Και όλο τραβώ παραπατώ,
σε έχω συνέχεια στο μυαλό
Τσιγάρα μπουκάλια, και γίνομαι χάλια
για σένα το ξέρω θα καταστραφώ
|
De me chorái to spíti mu,
de me chorái ke o kósmos ólos
Pios tha niasti tin lípi mu
atéliotos mu miázi o drómos
Ke ólo travó parapató
se écho sinéchia sto mialó
Tsigára bukália, ke ginome chália
gia séna to kséro tha katastrafó
De me chorái óli i gi,
den me chorái ke to fengári
Aftí tin níkta den bori
kanénas na me kumantári
Ke ólo travó parapató,
se écho sinéchia sto mialó
Tsigára bukália, ke ginome chália
gia séna to kséro tha katastrafó
|