Ήθελα να ‘μουνα Αδάμ | Ήthela na ‘muna Adám

Ήθελα να ‘μουνα Αδάμ
κι εσύ η Εύα να ‘σαι
να σ’ είχα στον παράδεισο
κοντά μου να κοιμάσαι.

Να ‘χες τ’ αστέρια συντροφιά
τον ήλιο για καμάρι
και φύλακα παντοτινό
το αργυρό φεγγάρι.

Να ‘χες την Πούλια κομοντί
τον Άρη σωφεράκι
τα σύννεφα για ν’ ακουμπάς
τ’ αφράτο σου χεράκι.

Να ‘χες τον ουρανό σκεπή
για μουσική τ’ αηδόνια
και τη φωλιά μας θα ‘πλεκαν
όλα τα χελιδόνια.

Ήthela na ‘muna Adám
ki esí i Eva na ‘se
na s’ icha ston parádiso
kontá mu na kimáse.

Na ‘ches t’ astéria sintrofiá
ton ílio gia kamári
ke fílaka pantotinó
to argiró fengári.

Na ‘ches tin Pulia komontí
ton Άri soferáki
ta sínnefa gia n’ akubás
t’ afráto su cheráki.

Na ‘ches ton uranó skepí
gia musikí t’ aidónia
ke ti foliá mas tha ‘plekan
óla ta chelidónia.