|
Ανάθεμα κι αν ξέρω πια
με μένα τι συμβαίνει.
Εκεί που ψάχνω λογική
η τρέλα παρεμβαίνει.
Γουστάρω την ασφάλεια,
γουστάρω και το ρίσκο.
Μ’ αρέσει η ποιότητα
μα με το “κιτς” την βρίσκω.
Όταν με στριμώχνουνε
τα υπαρξιακά μου
μπουκάρω μες το όχημα
κι αρχίζω τα τρελά μου.
Τσίτα τα γκάζια, τσίτα τα γκάζια!
Κράτα μωράκι μου γερά
κι άσε τα νάζια.
Τσίτα τα γκάζια, τσίτα τα γκάζια!
Κράτα μωράκι μου γερά
κι άσε τα νάζια.
“Να ζει κανείς ή να μη ζει;”
Ιδού η απορία.
Μ α όσο και να το `ψαξα
απάντηση καμία.
Τα όνειρά μου ξύλινα
κι εγώ με ένα πριόνι,
τα κόβω πιο στα μέτρα μου
να μην τα φάει η σκόνη.
“Μην ψάχνεις ψύλλους στ’ άχυρα”
μου λεν’ οι κολλητοί μου.
Κι εγώ μπουκάρω στ’ όχημα
κι αρχίζω το βιολί μου.
Τσίτα τα γκάζια, τσίτα τα γκάζια!
Κράτα μωράκι μου γερά
κι άσε τα νάζια.
Τσίτα τα γκάζια, τσίτα τα γκάζια!
Κράτα μωράκι μου γερά
κι άσε τα νάζια
|
Anáthema ki an kséro pia
me ména ti simveni.
Eki pu psáchno logikí
i tréla paremveni.
Gustáro tin asfália,
gustáro ke to rísko.
M’ arési i piótita
ma me to “kits” tin vrísko.
Όtan me strimóchnune
ta iparksiaká mu
bukáro mes to óchima
ki archízo ta trelá mu.
Tsíta ta gkázia, tsíta ta gkázia!
Kráta moráki mu gerá
ki áse ta názia.
Tsíta ta gkázia, tsíta ta gkázia!
Kráta moráki mu gerá
ki áse ta názia.
“Na zi kanis í na mi zi;”
Idu i aporía.
M a óso ke na to `psaksa
apántisi kamía.
Ta ónirá mu ksílina
ki egó me éna prióni,
ta kóvo pio sta métra mu
na min ta fái i skóni.
“Min psáchnis psíllus st’ áchira”
mu len’ i kolliti mu.
Ki egó bukáro st’ óchima
ki archízo to violí mu.
Tsíta ta gkázia, tsíta ta gkázia!
Kráta moráki mu gerá
ki áse ta názia.
Tsíta ta gkázia, tsíta ta gkázia!
Kráta moráki mu gerá
ki áse ta názia
|
