|
Είσαι εκείνη που έψαχνα που χρόνια λαχταρούσα
στην αγκαλιά σου θα ‘θελα για πάντοτε να ζούσα
Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ’ είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά
Πόσο επιπόλαια φέρθηκα μπροστά σου
βιάστηκα να ξεδιπλώσω όλα τα φύλλα της καρδιάς
Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ’ είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά
Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ’ είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά
|
Ise ekini pu épsachna pu chrónia lachtarusa
stin agkaliá su tha ‘thela gia pántote na zusa
Me plimmírisan tiflés elpídes
apó kini ti stigmí pu m’ ides
pos tha imaste mazí
Paradóthika sto kitagmá su
pístepsa sta lógia ta diká su
épesa mes sti fotiá
Póso epipólea férthika brostá su
viástika na ksediplóso óla ta fílla tis kardiás
Me plimmírisan tiflés elpídes
apó kini ti stigmí pu m’ ides
pos tha imaste mazí
Paradóthika sto kitagmá su
pístepsa sta lógia ta diká su
épesa mes sti fotiá
Me plimmírisan tiflés elpídes
apó kini ti stigmí pu m’ ides
pos tha imaste mazí
Paradóthika sto kitagmá su
pístepsa sta lógia ta diká su
épesa mes sti fotiá
|
