|
Στις Φιγούρες της Δευτέρας
στα μετρό, στα λεωφορεία
σ’ αναζήτησα
Συννεφιά μιας γκρίζας μέρας
νοσταλγώ την πρώτη μέρα
που σε φίλησα
Και περνούν έτσι οι μέρες
αλητεύοντας στους δρόμους ως την Κυριακή
ώσπου οι μήνες γίναν σφαίρες
πάλι γύρισα στο σπίτι και δεν είσαι εκεί
Ίδιος κόσμος, ίδιο βλέμμα
ίδια ιστορία, ίδια μοναξιά
με την σκέψη μου σε αγγίζω
το τσιγάρο σου μυρίζω
δώσ’ μου ρουφηξιά.
Ίδιος κόσμος, ίδιο βήμα
πέρασαν οι μέρες
πέρασε η ζωή
Τελευταία ευκαιρία
ήσουνα για μένα η μια
και μοναδική.
Ξημερώματα γυρίζω
μες τους δρόμους και δακρύζω
πόση ερημιά
και αρχίζω να με βρίζω
μάλλον μόνο αυτό αξίζω
για κληρονομιά!
Καταλήγω να μου κρύβω
την αλήθεια την φιλάω σαν φυλαχτό
μέσα μου βαθιά την κλείνω
την ζωή μου όλη δίνω να έρθεις να σε δω
Ίδιος κόσμος, ίδιο βλέμμα
ίδια ιστορία, ίδια μοναξιά
με την σκέψη μου σε αγγίζω
το τσιγάρο σου μυρίζω
δώσ’ μου ρουφηξιά.
Ίδιος κόσμος, ίδιο βήμα
πέρασαν οι μέρες
πέρασε η ζωή
Τελευταία ευκαιρία
ήσουνα για μένα η μια
και μοναδική.
|
Stis Figures tis Deftéras
sta metró, sta leoforia
s’ anazítisa
Sinnefiá mias gkrízas méras
nostalgó tin próti méra
pu se fílisa
Ke pernun étsi i méres
alitevontas stus drómus os tin Kiriakí
óspu i mínes ginan sferes
páli girisa sto spíti ke den ise eki
Ίdios kósmos, ídio vlémma
ídia istoría, ídia monaksiá
me tin sképsi mu se angizo
to tsigáro su mirízo
dós’ mu rufiksiá.
Ίdios kósmos, ídio víma
pérasan i méres
pérase i zoí
Teleftea efkería
ísuna gia ména i mia
ke monadikí.
Ksimerómata girízo
mes tus drómus ke dakrízo
pósi erimiá
ke archízo na me vrízo
mállon móno aftó aksízo
gia klironomiá!
Katalígo na mu krívo
tin alíthia tin filáo san filachtó
mésa mu vathiá tin klino
tin zoí mu óli díno na érthis na se do
Ίdios kósmos, ídio vlémma
ídia istoría, ídia monaksiá
me tin sképsi mu se angizo
to tsigáro su mirízo
dós’ mu rufiksiá.
Ίdios kósmos, ídio víma
pérasan i méres
pérase i zoí
Teleftea efkería
ísuna gia ména i mia
ke monadikí.
|
