|
Ανεξίτηλα σημάδια της ερημιάς τα χάδια
Tρύπιο ρούχο η ζωή μου και νιώθω κρύο τα βράδια
Που το βρήκες τέτοιο θράσος να ξαναρθείς πάλι σε μένα
Περιθώριο στη καρδιά μου δεν έχω πια για σένα…
Τώρα θα μάθεις τι θα πει να κοιμάσαι λιώμα
Τώρα θα μάθεις τι θα πει να πονάς…
Τώρα θα νιώσεις μοναξιά να σου καίει το σώμα
Και μία αγκαλιά θα ζητάς…
Όταν έφευγες θυμάμαι σου είχα πει φοβάμαι
Τότε μ’έκοψες στα δύο όταν μου είπες αντίο
Πού το βρήκες τέτοιο θράσος και μου ζητάς να έρθεις πίσω
Ούτε μία στιγμή κοντά σου δεν θέλω πια να ζήσω..
|
Aneksítila simádia tis erimiás ta chádia
Trípio rucho i zoí mu ke niótho krío ta vrádia
Pu to vríkes tétio thrásos na ksanarthis páli se ména
Perithório sti kardiá mu den écho pia gia séna…
Tóra tha máthis ti tha pi na kimáse lióma
Tóra tha máthis ti tha pi na ponás…
Tóra tha niósis monaksiá na su kei to sóma
Ke mía agkaliá tha zitás…
Όtan éfevges thimáme su icha pi fováme
Tóte m’ékopses sta dío ótan mu ipes antío
Pu to vríkes tétio thrásos ke mu zitás na érthis píso
Oíte mía stigmí kontá su den thélo pia na zíso..
|
