Ιστορία για αγρίους | Istoría gia agríus

Αν δεν ήξερα καλά το Γρηγόρη, δε θα πίστευα λέξη απ’ την απίθανη ιστορία που μου μετέφερε. Όχι ότι δεν λέει κι αυτός τις υπερβολές του, αλλά εδώ μιλάμε για γεγονότα τεκμηριωμένα. Ο θείος του, που τον είχα δει κάνα δυο φορές στο σπίτι του Γρηγόρη, είχε ένα οικόπεδο στην Πελοπόννησο. Είχε βάλει και ένα λυόμενο μέσα, κι επειδή είχε πρόβλημα με το νερό έκανε γεώτρηση να φτιάξει πηγάδι. Είχανε κάνει κι άλλοι στην περιοχή κι οι περισσότεροι είχαν επιτυχία. Το νερό όμως που βρήκε ο θείος ήτανε κόκκινο και δεν ήτανε νερό, ήτανε αίμα. Κουβάδες ολόκληρους έβγαλε ο θείος, δε στέρευε με τίποτα. Τρελάθηκε. Πήρε και δείγμα το πήγε στο Χημείο του κράτους για ανάλυση. Αίμα το είπαν ήτανε, κανονικό, ανθρώπινο, ανακατεμένο πολλές ομάδες μαζί. Είχε όμως, λέει, και κάτι κομμάτια σίδερο μέσα. Ξανάριξε τον κουβά και το μυστήριο λύθηκε. Έχυσε το πηκτό αίμα και στον πάτο του κουβά ξεπρόβαλλε ένα κονσερβοκούτι ανέπαφο. Δεν ήθελε πολύ να καταλάβει, ήτανε και το οικόπεδο δύο τρία χιλιόμετρα απ’ του Μελιγαλά. Κάτι γινότανε λοιπόν με την ομώνυμη πηγάδα. Μαθεύτηκε και στο χωριό και γινότανε διαδήλωση μέρα νύχτα. Μαύρο καλοκαίρι πέρναγε ο θείος. Ήρθανε και απ’ τη Νέα Δημοκρατία του δίνανε όσο όσο να το αγοράσουνε το οικόπεδο να χτίσουνε και εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Βαρβάρα την προστάτιδα της χωροφυλακής, αλλά ο θείος δε σήκωνε κουβέντα. Παλιός αριστερός, βλέπεις, ανένδοτος. Σφράγισε το πηγάδι, έκλεισε το οικόπεδο, γύρισε στην Αθήνα. Το `χε λύσει το μυστήριο ο θείος. Το `πε μάλιστα καμαρώνοντας και στον ανιψιό του: “Προβοκάτσια, Γρηγόρη μου! Προβοκάτσια”!

An den íksera kalá to Grigóri, de tha písteva léksi ap’ tin apíthani istoría pu mu metéfere. Όchi óti den léi ki aftós tis ipervolés tu, allá edó miláme gia gegonóta tekmirioména. O thios tu, pu ton icha di kána dio forés sto spíti tu Grigóri, iche éna ikópedo stin Pelopónniso. Iche váli ke éna liómeno mésa, ki epidí iche próvlima me to neró ékane geótrisi na ftiáksi pigádi. Ichane káni ki álli stin periochí ki i perissóteri ichan epitichía. To neró ómos pu vríke o thios ítane kókkino ke den ítane neró, ítane ema. Kuvádes olóklirus évgale o thios, de stéreve me típota. Treláthike. Píre ke digma to píge sto Chimio tu krátus gia análisi. Ema to ipan ítane, kanonikó, anthrópino, anakateméno pollés omádes mazí. Iche ómos, léi, ke káti kommátia sídero mésa. Ksanárikse ton kuvá ke to mistírio líthike. Έchise to piktó ema ke ston páto tu kuvá ksepróvalle éna konservokuti anépafo. Den íthele polí na katalávi, ítane ke to ikópedo dío tría chiliómetra ap’ tu Meligalá. Káti ginótane lipón me tin omónimi pigáda. Matheftike ke sto chorió ke ginótane diadílosi méra níchta. Mavro kalokeri pérnage o thios. Ήrthane ke ap’ ti Néa Dimokratía tu dínane óso óso na to agorásune to ikópedo na chtísune ke ekklisía afieroméni stin Agia Oarvára tin prostátida tis chorofilakís, allá o thios de síkone kuvénta. Paliós aristerós, vlépis, anéndotos. Sfrágise to pigádi, éklise to ikópedo, girise stin Athína. To `che lísi to mistírio o thios. To `pe málista kamarónontas ke ston anipsió tu: “Provokátsia, Grigóri mu! Provokátsia”!