Γλυκό μ’ αστέρι του Βοριά,
τώρα που σβήνουνε τα φώτα,
πάρε μακριά μου τη βαριά σκιά,
και δώσ’ μου ρότα…
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει…
Άβυσσος άγρυπνη που πάντα με καλεί,
και σέρνει εκεί, σέρνει εκεί πέρα την ψυχή μου,
Υλαγιαλή, υλαγιαλή,
λάμψε καλή σαν αστραπή χρυσού και ασήμου…
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει…
Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει…
|
Glikó m’ astéri tu Ooriá,
tóra pu svínune ta fóta,
páre makriá mu ti variá skiá,
ke dós’ mu róta…
Ilagialí, ilagialí, ilagialí,
mésa sti níchta me pigenun i anémi,
ki ópu ke patíso ke stathó san to pulí,
trémi i kardula mu ke to fteró mu trémi…
Άvissos ágripni pu pánta me kali,
ke sérni eki, sérni eki péra tin psichí mu,
Ilagialí, ilagialí,
lámpse kalí san astrapí chrisu ke asímu…
Ilagialí, ilagialí, ilagialí,
mésa sti níchta me pigenun i anémi,
ki ópu ke patíso ke stathó san to pulí,
trémi i kardula mu ke to fteró mu trémi…
Ilagialí, ilagialí, ilagialí,
mésa sti níchta me pigenun i anémi,
ki ópu ke patíso ke stathó san to pulí,
trémi i kardula mu ke to fteró mu trémi…
|