Υπάρχουν και καλά παιδιά να ξέρεις,
όπως ήμουν κάποτε κι εγώ,
πάψε πια λοιπόν να υποφέρεις,
ψάξε κάπου αλλού τα σ’ αγαπώ.
Μια ματιά στη ζωή μου αν ρίξεις θα μάθεις πολλά,
δε θα βρεις λογικές εξελίξεις, μιλάω σοβαρά,
όλοι λένε πως έχω ξεφύγει, πως δεν είμαι εδώ,
και η τρέλα μου δεν είναι λίγη, μα τω Θεώ.
Υπάρχουν και καλά παιδιά να ξέρεις,
όπως ήμουν κάποτε κι εγώ,
πάψε πια λοιπόν να υποφέρεις,
ψάξε κάπου αλλού τα σ’ αγαπώ,
υπάρχουνε καλά παιδιά που ακόμη,
όπως είχα κάποτε κι εγώ,
έχουνε για όλα μια συγγνώμη
μα στην αγκαλιά τους αν σε δω,
θ’ αλλάξω εαυτό.
Την κλεψύδρα του έρωτα σπάω χωρίς ενοχές,
φιλικά να με δεις σου ζητάω και ξέχνα το χθες,
στα σκοτάδια μου ήσουν το φως μου, φωνή στη σιωπή,
μα δεν είσαι το κέντρο του κόσμου, λυπάμαι πολύ.
Υπάρχουν και καλά παιδιά να ξέρεις,
όπως ήμουν κάποτε κι εγώ,
πάψε πια λοιπόν να υποφέρεις,
ψάξε κάπου αλλού τα σ’ αγαπώ,
υπάρχουνε καλά παιδιά που ακόμη,
όπως είχα κάποτε κι εγώ,
έχουνε για όλα μια συγγνώμη
μα στην αγκαλιά τους αν σε δω,
θ’ αλλάξω εαυτό.
|
Ipárchun ke kalá pediá na kséris,
ópos ímun kápote ki egó,
pápse pia lipón na ipoféris,
psákse kápu allu ta s’ agapó.
Mia matiá sti zoí mu an ríksis tha máthis pollá,
de tha vris logikés ekselíksis, miláo sovará,
óli léne pos écho ksefígi, pos den ime edó,
ke i tréla mu den ine lígi, ma to Theó.
Ipárchun ke kalá pediá na kséris,
ópos ímun kápote ki egó,
pápse pia lipón na ipoféris,
psákse kápu allu ta s’ agapó,
ipárchune kalá pediá pu akómi,
ópos icha kápote ki egó,
échune gia óla mia singnómi
ma stin agkaliá tus an se do,
th’ allákso eaftó.
Tin klepsídra tu érota spáo chorís enochés,
filiká na me dis su zitáo ke kséchna to chthes,
sta skotádia mu ísun to fos mu, foní sti siopí,
ma den ise to kéntro tu kósmu, lipáme polí.
Ipárchun ke kalá pediá na kséris,
ópos ímun kápote ki egó,
pápse pia lipón na ipoféris,
psákse kápu allu ta s’ agapó,
ipárchune kalá pediá pu akómi,
ópos icha kápote ki egó,
échune gia óla mia singnómi
ma stin agkaliá tus an se do,
th’ allákso eaftó.
|