Εγώ σ’ αγαπάω τρελά παθιασμένα
και εκτός από σένα δε θέλω κανέναν
κι εσύ τα δικά σου μοιράζεις με άλλους
κι ανθρώπους τυχαίους
τους κάνεις μεγάλους
Υπό το μηδέν ο έρωτάς σου
υπό το μηδέν τα αισθήματά σου
Υπό το μηδέν
κι εγώ με πουκάμισο
Και με δυο μάτια που κλαιν
όλα υπό το μηδέν
Εγώ σ’ αγκαλιάζω και μέσα μου καίω
και μες τα φιλιά σου θαμπώνω και κλαίω
κι εσύ παίρνεις φόρα και δίνεις αξία
σ’ αυτούς που δεν έχουν καμιά σημασία
Υπό το μηδέν ο έρωτάς σου
υπό το μηδέν τα αισθήματά σου
Υπό το μηδέν
κι εγώ με πουκάμισο
Και με δυο μάτια που κλαιν
όλα υπό το μηδέν
|
Egó s’ agapáo trelá pathiasména
ke ektós apó séna de thélo kanénan
ki esí ta diká su mirázis me állus
ki anthrópus ticheus
tus kánis megálus
Ipó to midén o érotás su
ipó to midén ta esthímatá su
Ipó to midén
ki egó me pukámiso
Ke me dio mátia pu klen
óla ipó to midén
Egó s’ agkaliázo ke mésa mu keo
ke mes ta filiá su thabóno ke kleo
ki esí pernis fóra ke dínis aksía
s’ aftus pu den échun kamiá simasía
Ipó to midén o érotás su
ipó to midén ta esthímatá su
Ipó to midén
ki egó me pukámiso
Ke me dio mátia pu klen
óla ipó to midén
|