Όταν τις νύχτες με κοιτάς
και δε μιλάς εγώ πεθαίνω.
Όταν στον ύπνο σου γυρνάς
και μ’ ακουμπάς δεν ανασαίνω.
Εσύ κοιμάσαι μα εγώ
κλαίω τις νύχτες στο σκοτάδι.
Και αναρωτιέμαι αν είσαι εσύ
που γνώρισα ή κάποια άλλη.
Υποψία τρελή το μυαλό μου τρυπάει.
Και η ζήλια πληγή την αγάπη πονάει.
Υποψία τρελή την αγάπη πονάει.
Όταν τις νύχτες ξενυχτάς
κι αργά γυρνάς εγώ πεθαίνω.
Όταν στον ύπνο σου μιλάς
κι άλλον ζητάς δεν ανασαίνω.
Εσύ κοιμάσαι μα εγώ κλαίω,
φοβάμαι στο σκοτάδι.
Κι αναρωτιέμαι αν είσαι εσύ
που γνώρισα ή κάποια άλλη
Υποψία τρελή το μυαλό μου τρυπάει.
Και η ζήλια πληγή την αγάπη πονάει.
Υποψία τρελή την αγάπη πονάει.
|
Όtan tis níchtes me kitás
ke de milás egó petheno.
Όtan ston ípno su girnás
ke m’ akubás den anaseno.
Esí kimáse ma egó
kleo tis níchtes sto skotádi.
Ke anarotiéme an ise esí
pu gnórisa í kápia álli.
Ipopsía trelí to mialó mu tripái.
Ke i zília pligí tin agápi ponái.
Ipopsía trelí tin agápi ponái.
Όtan tis níchtes ksenichtás
ki argá girnás egó petheno.
Όtan ston ípno su milás
ki állon zitás den anaseno.
Esí kimáse ma egó kleo,
fováme sto skotádi.
Ki anarotiéme an ise esí
pu gnórisa í kápia álli
Ipopsía trelí to mialó mu tripái.
Ke i zília pligí tin agápi ponái.
Ipopsía trelí tin agápi ponái.
|