Ώρες με θρέφει ο λουλάς | Ώres me thréfi o lulás

Ώρες με θρέφει ο λουλάς, ώρες αδυνατάω,
ώρες με ρίχνει σε νταλκά κι ανθρώπου δε μιλάω.

Γυρίζει ο νους μου εδώ κι εκεί
κι όλος ο λογισμός μου
κι αισθάνομαι πώς μια στιγμή
θα ‘ρθει ο θάνατός μου.

Δε θα μπορέσω ούτε στιγμής
ποτές να τα ξεχάσω,
στον κόσμο που γεννήθηκα
ποτές να ησυχάσω.

Ρεμπελεμένη μου ζωή
πάψε πια για τα μένα.
Τι σου ‘κανα και μου ‘κανες
τα μάτια βουρκωμένα.

Ώres me thréfi o lulás, óres adinatáo,
óres me ríchni se ntalká ki anthrópu de miláo.

Girízi o nus mu edó ki eki
ki ólos o logismós mu
ki esthánome pós mia stigmí
tha ‘rthi o thánatós mu.

De tha boréso ute stigmís
potés na ta ksecháso,
ston kósmo pu genníthika
potés na isicháso.

Rebeleméni mu zoí
pápse pia gia ta ména.
Ti su ‘kana ke mu ‘kanes
ta mátia vurkoména.