Κάθε φορά που με φιλάς, γλυκό μου ταίρι,
ξαναθυμάμαι τη στιγμή την ντροπαλή
που μας συστήσανε, σου έδωσα το χέρι
και ανταλλάξαμε ένα απλό “Χαίρω πολύ!”
“Χαίρω πολύ!” δυο λέξεις χιλιοειπωμένες
μα τη στιγμή εκείνη ό,τι και να λες
άγγελος πέρναγε, οι λέξεις οι φθαρμένες
φωταγωγήθηκαν και γίναν μαγικές.
Όσα μου είχε στερήσει η μοίρα
τώρα τα πήρα μια και καλή,
κοίτα τι κάνει ένα τυχαίο και αμοιβαίο
“Χαίρω πολύ!”.
Κάθε φορά είναι καινούργια τα φιλιά σου
και σε γνωρίζω κάθε νύχτα απ’ την αρχή
κι όταν ξυπνάω το πρωί στην αγκαλιά σου
σου ξαναλέω ένα απλό “Χαίρω πολύ!”
Χαίρω πολύ για την ωραία γνωριμία
σ’ ευχαριστώ για κάθε χρόνο που περνά
δε μου τη δάνειζε κανείς την ευτυχία
και μου τη χάρισες εσύ παντοτινά.
Όσα μου είχε στερήσει η μοίρα
τώρα τα πήρα μια και καλή,
κοίτα τι κάνει ένα τυχαίο και αμοιβαίο
“Χαίρω πολύ!”.
|
Káthe forá pu me filás, glikó mu teri,
ksanathimáme ti stigmí tin ntropalí
pu mas sistísane, su édosa to chéri
ke antalláksame éna apló “Chero polí!”
“Chero polí!” dio léksis chilioipoménes
ma ti stigmí ekini ó,ti ke na les
ángelos pérnage, i léksis i ftharménes
fotagogíthikan ke ginan magikés.
Όsa mu iche sterísi i mira
tóra ta píra mia ke kalí,
kita ti káni éna ticheo ke amiveo
“Chero polí!”.
Káthe forá ine kenurgia ta filiá su
ke se gnorízo káthe níchta ap’ tin archí
ki ótan ksipnáo to pri stin agkaliá su
su ksanaléo éna apló “Chero polí!”
Chero polí gia tin orea gnorimía
s’ efcharistó gia káthe chróno pu perná
de mu ti dánize kanis tin eftichía
ke mu ti chárises esí pantotiná.
Όsa mu iche sterísi i mira
tóra ta píra mia ke kalí,
kita ti káni éna ticheo ke amiveo
“Chero polí!”.
|