|
Χαλάει ο κόσμος ακριβώς έξω απ την πόρτα,
Κι εγώ κλεισμένος μες το σπίτι μοναχός
Στην τηλεόραση τα ίδια γεγονότα
Την ίδια σούπα καταπίνω διαρκώς
Ίσως αργά να προβληθεί και καμιά τσόντα
Και ίσως αύριο να γίνουν όλα αλλιώς
Μπορεί να πέσει κάνα λαχείο
και να την κάνω μια για πάντα απ το γραφείο
…και καληνύχτα.
Χτυπούν τακούνια στα πατώματα και σπάνε
Μες στ’ όνειρό μου έχει ανάψει ο χορός
Γυναίκες όμορφες με δίψα με κοιτάνε
Καθώς χορεύουν ιδρωμένες μέσ το φως
Κι από το κέντρο του κορμιού μου με τραβάνε
Να θυμηθώ τι ναι ουρανός και τι βυθός
Μου έχουνε λείψει αυτά τα ύψη
Στη χειμερία νάρκη που ‘χω υποκύψει
Μα θα ξυπνήσω, δε θα ξυπνήσω
Και τότε πίσω τη ζωή μου θα ζητήσω
Θα πάρω πέτρα, κεφάλια μέτρα
Και της καρδιάς μου θα γεμίσω τη φαρέτρα
Και θα ορμήξω τον εαυτό μου να ξαναβρώ.
Στο σκαλοπάτι μου σειρήνες διαφημίσεις
Μ’ άτοκες δόσεις αγοράζεις το Θεό
Σου δίνουν χρήματα με κάρτες και ρυθμίσεις
Κι ό,τι σου δίνουνε σου το ζητούν διπλό.
Ψάχνω στις τσέπες μου και κοίτα μη ρωτήσεις
Εκεί στο βάθος τους τι πρόκειται να βρω
Και δε γελάω μ’ αυτή τη πλάκα
Δεν ειν’ αστείο να σε παίρνουνε για βλάκα
Και να στο λένε.
Που να χαθήκαν ολ’ αυτά που χα πιστέψει
Σε ποιο ντουλάπι, σε ποιο χρόνο, ποια εποχή
Ό,τι αγαπούσα ξένα χέρια το χουν κλέψει
Και της ζωής μου πια η θέση είν’ αδειανή.
Με ένα ψέμα μου παγίδεψαν τη σκέψη
Με ένα άλλο μου λερώσαν την ψυχή
Κι ενώ το ξέρω και υποφέρω
Κάτω απ της μοίρας μου κοιμάμαι το σομπρέρο.
|
Chalái o kósmos akrivós ékso ap tin pórta,
Ki egó klisménos mes to spíti monachós
Stin tileórasi ta ídia gegonóta
Tin ídia supa katapíno diarkós
Ίsos argá na provlithi ke kamiá tsónta
Ke ísos avrio na ginun óla alliós
Bori na pési kána lachio
ke na tin káno mia gia pánta ap to grafio
…ke kaliníchta.
Chtipun takunia sta patómata ke spáne
Mes st’ óniró mu échi anápsi o chorós
Ginekes ómorfes me dípsa me kitáne
Kathós chorevun idroménes més to fos
Ki apó to kéntro tu kormiu mu me traváne
Na thimithó ti ne uranós ke ti vithós
Mu échune lipsi aftá ta ípsi
Sti chimería nárki pu ‘cho ipokípsi
Ma tha ksipníso, de tha ksipníso
Ke tóte píso ti zoí mu tha zitíso
Tha páro pétra, kefália métra
Ke tis kardiás mu tha gemíso ti farétra
Ke tha ormíkso ton eaftó mu na ksanavró.
Sto skalopáti mu sirínes diafimísis
M’ átokes dósis agorázis to Theó
Su dínun chrímata me kártes ke rithmísis
Ki ó,ti su dínune su to zitun dipló.
Psáchno stis tsépes mu ke kita mi rotísis
Eki sto váthos tus ti prókite na vro
Ke de geláo m’ aftí ti pláka
Den in’ astio na se pernune gia vláka
Ke na sto léne.
Pu na chathíkan ol’ aftá pu cha pistépsi
Se pio ntulápi, se pio chróno, pia epochí
Ό,ti agapusa kséna chéria to chun klépsi
Ke tis zoís mu pia i thési in’ adianí.
Me éna pséma mu pagidepsan ti sképsi
Me éna állo mu lerósan tin psichí
Ki enó to kséro ke ipoféro
Káto ap tis miras mu kimáme to sobréro.
|
