|
Κοίταξέ την πως σερβίρει, πιο λευκή κι απ’ την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια…
Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα; Μείνε κι άλλο και θα δεις
Σε ρωτάει “Θα πιείτε κάτι;” και το ακούς σαν να `ναι ποίημα
λες “Δεν ξέρω, ό,τι να `ναι..όπως να `ναι” θα `ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια
Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο, να σου αδειάζει το τασάκι σου
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δε θα της πεις
και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα, και στο σπίτι σου είναι ακόμα
αυτό το πέλαγο συντρίμμια της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια….
Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν’ στη μέση,
από αυτούς στα γυμναστήρια, στης ΕΒΓΑ τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δε θα της είπε “Σ’ αγαπώ”
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια…
Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο
αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
όλα θα `ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι αχ
μα επιτέλους θα της πεις ότι θες μόνο για εκείνη να είσαι χάλια.
|
Kitaksé tin pos servíri, pio lefkí ki ap’ tin podiá tis
pos kratái psilá to dísko ke tin aksioprépiá tis
rodanthós mes sta remália ke Theá mes stus thnitus
i pagida gia na ginis páli chália…
Pu ídi nióthis san ton Kágknei brostá sti Ríta Cheiguorth
mes stin tsíkna mias ipógias zoís
dierotáse an ine móni, an fováte, an thimóni
tha su dósi kápio síma; Mine ki állo ke tha dis
Se rotái “Tha piite káti;” ke to akus san na `ne piima
les “Den kséro, ó,ti na `ne..ópos na `ne” tha `ne kríma
na stin pári kápios állos enó esí prótos esthánthikes
tu vithu tis ta korállia
ma ísos páli óla aftá
na ine kólpo gia na ginis páli chália
Ma ki aftí échi éna trópo, na su adiázi to tasáki su
gelóntas me éna astio pu poté de tha tis pis
ke thes na fígis ma ise lióma, ke sto spíti su ine akóma
aftó to pélago sintrímmia tis chaménis su zoís
Έna pélagos bukália ke vivlía ke kapnós ki óla ósa thes na ginis páli chália….
Όmos ki aftí tha échi ponési, kápios típos tha in’ sti mési,
apó aftus sta gimnastíria, stis EOGA ta pratíria
pu tha tin íthele pio chártini ke pio ksanthiá ke pio gimní
ke vévea poté de tha tis ipe “S’ agapó”
Aplós tha vríke kápian álli apó mian álli gitoniá
ke tha tin áfisan sta mavra tis ta chália…
Apópse fevgi kápio tréno, gia éna tópo oreo ke kséno
allá esí próti forá nióthis pos óla edó simvenun
Christós gennáte se éna mína, ki óti efchese ksekína
óla tha `ne pánta mavra ma tha krívun mia fotiá
Ki avrio edó tha ise páli ach
ma epitélus tha tis pis óti thes móno gia ekini na ise chália.
|
