|
Έχει καημούς η ξενιτιά και ντέρτια και φαρμάκια
και άραχλη είναι η ζωή και μαύρη εδώ στα ξένα.
Και πάντα η σκέψη μου γυρνά στα γνώριμα δρομάκια
που παίζαμε όταν ήμαστε παιδάκια ευτυχισμένα.
Μόνο όποιος ζει στην ξενιτιά μακριά από το χωριό του,
μακριά από το νησάκι του απ’ τα γνωστά του μέρη.
Μακριά απ’ τη μανούλα του κι από το πατρικό του
τι μαύρη που ‘ναι η ξενιτιά μονάχα εκείνος ξέρει.
Ξενιτιά, ξενιτιά
που με πίκρα βγάζουμε όλοι το ψωμί μας.
Ξενιτιά, ξενιτιά
που ποτίζεις με φαρμάκια τη ζωή μας.
Ας μπορούσα στην πατρίδα να γυρίσω
τ’ άγιο χώμα της για λίγο να φιλήσω
και μετά ας ξεψυχήσω.
Ξενιτιά, ξενιτιά
μια μονάχα μου απόμεινε ελπίδα.
Ξενιτιά, ξενιτιά
σαν πεθάνω να με θάψουν στην πατρίδα.
Ας μπορούσα στην πατρίδα να γυρίσω
τ’ άγιο χώμα της για λίγο να φιλήσω
και μετά ας ξεψυχήσω.
|
Έchi kaimus i ksenitiá ke ntértia ke farmákia
ke árachli ine i zoí ke mavri edó sta kséna.
Ke pánta i sképsi mu girná sta gnórima dromákia
pu pezame ótan ímaste pedákia eftichisména.
Móno ópios zi stin ksenitiá makriá apó to chorió tu,
makriá apó to nisáki tu ap’ ta gnostá tu méri.
Makriá ap’ ti manula tu ki apó to patrikó tu
ti mavri pu ‘ne i ksenitiá monácha ekinos kséri.
Ksenitiá, ksenitiá
pu me píkra vgázume óli to psomí mas.
Ksenitiá, ksenitiá
pu potízis me farmákia ti zoí mas.
As borusa stin patrída na giríso
t’ ágio chóma tis gia lígo na filíso
ke metá as ksepsichíso.
Ksenitiá, ksenitiá
mia monácha mu apómine elpída.
Ksenitiá, ksenitiá
san petháno na me thápsun stin patrída.
As borusa stin patrída na giríso
t’ ágio chóma tis gia lígo na filíso
ke metá as ksepsichíso.
|
