Χαμένη ζωή, σβησμένη εικόνα,
κι απ’ τον Παρθενώνα να βλέπω εσένα
που έρχεσαι τώρα σαν τη βροχή,
χαμένη καρδιά, ριγμένη στα χιόνια,
και μες στο χειμώνα να έρχεσαι τώρα
σαν ένα μεγάλο, μεγάλο φιλί.
Μέσα σε μια ώρα, μέσα σε μια ώρα,
που τα δίνω όλα για όλα σ’ εσένα
ακόμα κι αν χάσω ξανά στη ζωή,
μέσα σε μια νύχτα, μέσα σε μια νύχτα,
που τα παίζω όλα για όλα, κερδίζω ή χάνω
ολόκληρη τη ζωή, χαμένη ζωή.
Χαμένη ζωή, στα δίσεκτα χρόνια,
κι εσύ σαν τον ήλιο αργά κατεβαίνεις,
στο σώμα μου μπαίνεις και δίνεις φωνή,
χαμένη καρδιά σε πέλαγα μαύρα,
κι εσύ σαν σπιλιάδα μπορείς και με παίρνεις,
με πας και με φέρνεις ξανά στην αρχή.
Μέσα σε μια ώρα, μέσα σε μια ώρα,
που τα δίνω όλα για όλα σ’ εσένα
ακόμα κι αν χάσω ξανά στη ζωή,
μέσα σε μια νύχτα, μέσα σε μια νύχτα,
που τα παίζω όλα για όλα, κερδίζω ή χάνω
ολόκληρη τη ζωή, χαμένη ζωή.
|
Chaméni zoí, svisméni ikóna,
ki ap’ ton Parthenóna na vlépo eséna
pu érchese tóra san ti vrochí,
chaméni kardiá, rigméni sta chiónia,
ke mes sto chimóna na érchese tóra
san éna megálo, megálo filí.
Mésa se mia óra, mésa se mia óra,
pu ta díno óla gia óla s’ eséna
akóma ki an cháso ksaná sti zoí,
mésa se mia níchta, mésa se mia níchta,
pu ta pezo óla gia óla, kerdízo í cháno
olókliri ti zoí, chaméni zoí.
Chaméni zoí, sta dísekta chrónia,
ki esí san ton ílio argá katevenis,
sto sóma mu benis ke dínis foní,
chaméni kardiá se pélaga mavra,
ki esí san spiliáda boris ke me pernis,
me pas ke me férnis ksaná stin archí.
Mésa se mia óra, mésa se mia óra,
pu ta díno óla gia óla s’ eséna
akóma ki an cháso ksaná sti zoí,
mésa se mia níchta, mésa se mia níchta,
pu ta pezo óla gia óla, kerdízo í cháno
olókliri ti zoí, chaméni zoí.
|