Πρέπει να φύγω πριν με κοιτάξεις
να σώσω ό,τι μπορώ
μα εσύ στιγμή δε διστάζεις
κρασί στο ποτήρι σου βάζεις
και τα μάτια σου υψώνεις
και μένω μόνος σ’ αυτόν τον χορό
πια τι να περιμένω δεν ξέρω
δεν έχω από που να πιαστώ
Κι έτσι η ματιά σου μου θυμίζει ότι πια δε σ’ έχω
διαπερνάει τις άμυνές μου και έτσι, χαμηλά κοιτώ
Μια παρτίδα ακόμη για σένα
μοιράζεις τα φύλλα ξανά
με βλέμματα σημαδεμένα
δε ξέρω πως θα κυλήσει η βραδιά
Στιγμές που μοιάζουν αιώνες
μέσα στο βλέμμα σου αυτό
πια πως να αντιδράσω δεν ξέρω
δε ξέρω από τι να πιαστώ
Κι έτσι η ματιά σου μου θυμίζει ότι πια δε σ’ έχω
διαπερνάει τις άμυνές μου και έτσι, χαμηλά κοιτώ
|
Prépi na fígo prin me kitáksis
na sóso ó,ti boró
ma esí stigmí de distázis
krasí sto potíri su vázis
ke ta mátia su ipsónis
ke méno mónos s’ aftón ton choró
pia ti na periméno den kséro
den écho apó pu na piastó
Ki étsi i matiá su mu thimízi óti pia de s’ écho
diapernái tis áminés mu ke étsi, chamilá kitó
Mia partída akómi gia séna
mirázis ta fílla ksaná
me vlémmata simadeména
de kséro pos tha kilísi i vradiá
Stigmés pu miázun eónes
mésa sto vlémma su aftó
pia pos na antidráso den kséro
de kséro apó ti na piastó
Ki étsi i matiá su mu thimízi óti pia de s’ écho
diapernái tis áminés mu ke étsi, chamilá kitó
|