Αν νιώθεις τι με έφερε εδώ
να μείνω θα μου πεις, δε θα με διώξεις,
στην άκρη του ονείρου μας εγώ
θα πέσω μ’ ένα φύγε, αν με σπρώξεις.
Άσε με λίγο να σε δω
δώσε μου κάτι για να πιω
και στρώσε μου να κοιμηθώ σε μια γωνία.
Μόνο μιας νύχτας σου ζητώ φιλοξενία,
μόνο μιας νύχτας σου ζητώ φιλοξενία.
Και μετά πάλι μόνος θα τραβήξω το δρόμο μου
και μαζί μου θα πάρω τον αβάσταχτο πόνο μου.
Και μετά πάλι μόνος θα κλειστώ μες στην τρέλα μου
μόνο απόψε αν θέλεις, σ’ αγαπώ, χαμογέλα μου.
Αν νιώθεις τι με έφερε εδώ
κι αν κάτι σου θυμίζω από τότε,
μια εξήγηση δώσ’ μου να κρατηθώ
που χάθηκε η αγάπη σου και πότε
|
An nióthis ti me éfere edó
na mino tha mu pis, de tha me dióksis,
stin ákri tu oniru mas egó
tha péso m’ éna fíge, an me spróksis.
Άse me lígo na se do
dóse mu káti gia na pio
ke stróse mu na kimithó se mia gonía.
Móno mias níchtas su zitó filoksenía,
móno mias níchtas su zitó filoksenía.
Ke metá páli mónos tha travíkso to drómo mu
ke mazí mu tha páro ton avástachto póno mu.
Ke metá páli mónos tha klistó mes stin tréla mu
móno apópse an thélis, s’ agapó, chamogéla mu.
An nióthis ti me éfere edó
ki an káti su thimízo apó tóte,
mia eksígisi dós’ mu na kratithó
pu cháthike i agápi su ke póte
|