Χάνομαι γλυκιά μου αγάπη
και αβάσταχτα πονώ,
από τότε που `χεις φύγει
μαύρη τη ζωή περνώ.
Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.
Όταν σκέφτομαι εσένα
το μυαλό μου σταματά,
κι η καρδιά μου η θλιμμένη
απ’ τον πόνο δε χτυπά.
Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.
Πριν το τέλος μου σημάνει
μια καμπάνα θλιβερή
ξαναγύρισε κοντά μου
να μου σώσεις τη ζωή.
Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.
|
Chánome glikiá mu agápi
ke avástachta ponó,
apó tóte pu `chis fígi
mavri ti zoí pernó.
Chánome, chánome ki ap’ ton póno ke svíno
chánome, chánome ke farmákia píno,
ach, pes mu ti tha gino, ach, chánome ke svíno.
Όtan skéftome eséna
to mialó mu stamatá,
ki i kardiá mu i thlimméni
ap’ ton póno de chtipá.
Chánome, chánome ki ap’ ton póno ke svíno
chánome, chánome ke farmákia píno,
ach, pes mu ti tha gino, ach, chánome ke svíno.
Prin to télos mu simáni
mia kabána thliverí
ksanagirise kontá mu
na mu sósis ti zoí.
Chánome, chánome ki ap’ ton póno ke svíno
chánome, chánome ke farmákia píno,
ach, pes mu ti tha gino, ach, chánome ke svíno.
|