Φόρτωσα μέρες που ’φυγαν
και πήγαν στα χαμένα
φόρτωσα ώρες και λεπτά
τα παραπεταμένα
σ’ ένα καράβι χάρτινο
και τα ‘στειλα σε σένα
Μα είναι χάρτινο σκαρί
στο κύμα δε θ’ αντέξει
θα το μπατάρει η θάλασσα
θα πνίξει κάθε λέξη
Μάζεψα και τις σκέψεις μου
που σκόρπιες τριγυρνούσαν
βρήκα καινούργια υπομονή
τα κύματα ρωτούσα
αν σου `φερε το μήνυμα
η πικροκυματούσα
|
Fórtosa méres pu ’figan
ke pígan sta chaména
fórtosa óres ke leptá
ta parapetaména
s’ éna karávi chártino
ke ta ‘stila se séna
Ma ine chártino skarí
sto kíma de th’ antéksi
tha to batári i thálassa
tha pníksi káthe léksi
Mázepsa ke tis sképsis mu
pu skórpies trigirnusan
vríka kenurgia ipomoní
ta kímata rotusa
an su `fere to mínima
i pikrokimatusa
|