|
Και ξαφνικά οι αποστάσεις μεγαλώσαν μεταξύ μας
και δεν μπορούμε μεσ’ στο ίδιο σπίτι να συναντηθούμε,
μας ενοχλεί ακόμα κι η αναπνοή μας
κι από συνήθεια, ίσως, συνεχίζουμε μαζί να ζούμε.
Χαθήκαμε μέσα στο ίδιο σπίτι
σε μια Δευτέρα, σε μια Τρίτη χαθήκαμε.
Και ξαφνικά οι αποστάσεις μεγαλώσαν μεταξύ μας
και δεν μπορούμε την αλήθεια τώρα να παραδεχτούμε,
οι ενοχές σκοτώνουν όλη, όλη τη ζωή μας
κι ας προσπαθούμε όσα δεν είπαμε ποτέ, εμείς να πούμε.
Χαθήκαμε μέσα στο ίδιο σπίτι
σε μια Δευτέρα, σε μια Τρίτη χαθήκαμε.
Χαθήκαμε, χαθήκαμε.
|
Ke ksafniká i apostásis megalósan metaksí mas
ke den borume mes’ sto ídio spíti na sinantithume,
mas enochli akóma ki i anapnoí mas
ki apó siníthia, ísos, sinechízume mazí na zume.
Chathíkame mésa sto ídio spíti
se mia Deftéra, se mia Tríti chathíkame.
Ke ksafniká i apostásis megalósan metaksí mas
ke den borume tin alíthia tóra na paradechtume,
i enochés skotónun óli, óli ti zoí mas
ki as prospathume ósa den ipame poté, emis na pume.
Chathíkame mésa sto ídio spíti
se mia Deftéra, se mia Tríti chathíkame.
Chathíkame, chathíkame.
|
