|
Μαύροι οι δρόμοι του χειμώνα
στην γυμνή την εξοχή
του αμαξιού τα φώτα μόνα
τρέχουν μέσα στην βροχή
μέσα στην ανεμοζάλη
πρώτη ερωτική βραδιά
τέτοια άνοιξη και πάλι
που περίμενε η καρδιά
Είσαι η νύχτα κι είσαι η μέρα
κι από τόπους μακρινούς
φέρνεις ανθισμένα δάση
και γαλάζιους ουρανούς
και τα μάτια όπως τα κλείνεις
στο φιλί μοιάζουν κι αυτά
με τα μάτια της σελήνης
που κοιτούν πάντα κλειστά
Δυο κεφάλια πλάι πλάι
το ένα φθινοπωρινό
το άλλο δώρο απ’ τον Μάη
δεν ειν’ είκοσι χρονών
που σε βρήκα που σε βρήκα
άνθος της αμυγδαλιάς
τα μαλλιά σου έχουν την γλύκα
μιας χελιδονοφωλιάς
|
Mavri i drómi tu chimóna
stin gimní tin eksochí
tu amaksiu ta fóta móna
tréchun mésa stin vrochí
mésa stin anemozáli
próti erotikí vradiá
tétia ániksi ke páli
pu perímene i kardiá
Ise i níchta ki ise i méra
ki apó tópus makrinus
férnis anthisména dási
ke galázius uranus
ke ta mátia ópos ta klinis
sto filí miázun ki aftá
me ta mátia tis selínis
pu kitun pánta klistá
Dio kefália plái plái
to éna fthinoporinó
to állo dóro ap’ ton Mái
den in’ ikosi chronón
pu se vríka pu se vríka
ánthos tis amigdaliás
ta malliá su échun tin glíka
mias chelidonofoliás
|
