Κρασί να δώσεις της κυράς,
το στήθος της φουντώνει,
να τη φιλάς στον ύπνο της
και σκίζει το σεντόνι.
Δώσε και στον Αρχάγγελο
σαν θα `ρθει να σε πάρει,
για να σου κάνει την τρανή,
την υστερνή του χάρη.
Πιες χελιδονάκι, πιες γλυκό κρασί,
πιες για να μεθύσεις μέσα στο φιλί.
Κρασί να δώσεις της αυγής
ν’ αργήσει να ξυπνήσει,
τη νύχτα να τη χαίρεσαι
πριν φύγει και σ’ αφήσει.
Δώσε και στον Αρχάγγελο
σαν θα `ρθει να σε πάρει,
για να σου κάνει την τρανή,
την υστερνή του χάρη.
Αχ χελιδονάκι, πίνεις το κρασί,
κι είσαι μεθυσμένο από το φιλί.
|
Krasí na dósis tis kirás,
to stíthos tis funtóni,
na ti filás ston ípno tis
ke skízi to sentóni.
Dóse ke ston Archángelo
san tha `rthi na se pári,
gia na su káni tin traní,
tin isterní tu chári.
Pies chelidonáki, pies glikó krasí,
pies gia na methísis mésa sto filí.
Krasí na dósis tis avgís
n’ argísi na ksipnísi,
ti níchta na ti cherese
prin fígi ke s’ afísi.
Dóse ke ston Archángelo
san tha `rthi na se pári,
gia na su káni tin traní,
tin isterní tu chári.
Ach chelidonáki, pínis to krasí,
ki ise methisméno apó to filí.
|