Αποκοιμήθηκα κι απόψε με τη σκέψη σου,
θυμάμαι ακόμα καθαρά την κάθε λέξη σου,
θυμάμαι ακόμα και τα μάτια μου δακρύζουν,
του χωρισμού την ώρα όταν αντικρίζουν.
Έφυγες σαν χελιδόνι το Φθινόπωρο
κι ακόμα εγώ να το πιστέψω δεν μπορώ,
πως είσαι πια για `μένα τώρα μία ανάμνηση
και περιμένω ο τρελός να έρθει η Άνοιξη.
Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα σκεφτόσουνα
άλλη αγκαλιά κι απλώς μαζί μου υποκρινόσουνα,
ποτέ δεν είχα φανταστεί τον εαυτό μου,
χωρίς εσένα που αγαπάω σαν Θεό μου.
Έφυγες σαν χελιδόνι το Φθινόπωρο
κι ακόμα εγώ να το πιστέψω δεν μπορώ,
πως είσαι πια για `μένα τώρα μία ανάμνηση
και περιμένω ο τρελός να έρθει η Άνοιξη,
πως είσαι πια για `μένα τώρα μία ανάμνηση
και περιμένω ο τρελός να έρθει η Άνοιξη.
|
Apokimíthika ki apópse me ti sképsi su,
thimáme akóma kathará tin káthe léksi su,
thimáme akóma ke ta mátia mu dakrízun,
tu chorismu tin óra ótan antikrízun.
Έfiges san chelidóni to Fthinóporo
ki akóma egó na to pistépso den boró,
pos ise pia gia `ména tóra mía anámnisi
ke periméno o trelós na érthi i Άniksi.
Poté den icha fantasti pos tha skeftósuna
álli agkaliá ki aplós mazí mu ipokrinósuna,
poté den icha fantasti ton eaftó mu,
chorís eséna pu agapáo san Theó mu.
Έfiges san chelidóni to Fthinóporo
ki akóma egó na to pistépso den boró,
pos ise pia gia `ména tóra mía anámnisi
ke periméno o trelós na érthi i Άniksi,
pos ise pia gia `ména tóra mía anámnisi
ke periméno o trelós na érthi i Άniksi.
|