Ξέρω κάτι ξωτικά που είναι αληθινά
μα λένε ψέματα
και μια ξαστεριά υπέροχη κυρία
μ’ όμορφα μαλλιά παλιά φωτογραφία
Ξέρω έναν πειρατή που μ’ ένα ξύλινο καράβι
στο βυθό αρμενίζει
κι ένα γέρο αρπιστή που λένε πως
τραβάει στα σκοτάδια και γυρίζει
Βγήκαν στους δρόμους οι τρελοί
φωτιές ανάβουν στη βροχή
τραγούδι κάνουν την ευχή
να σμίξουν σούρουπο κι αυγή
Ξέρω μια αγκαλιά
που όταν σκέφτομαι να φύγω με κρατάει
μα όταν μπαίνω στο λιμάνι της να δέσω
λέει τράβα κι όπου βγάλει
Ξέρω ένα παιδί
που όταν έρχεται ο ύπνος να με πάρει μ’ οδηγάει
σ’ αυτό το γέρο αρπιστή
που λένε πως τα βάζει με το δράκο και νικάει
|
Kséro káti ksotiká pu ine alithiná
ma léne psémata
ke mia ksasteriá ipérochi kiría
m’ ómorfa malliá paliá fotografía
Kséro énan piratí pu m’ éna ksílino karávi
sto vithó armenízi
ki éna géro arpistí pu léne pos
travái sta skotádia ke girízi
Ogíkan stus drómus i treli
fotiés anávun sti vrochí
tragudi kánun tin efchí
na smíksun surupo ki avgí
Kséro mia agkaliá
pu ótan skéftome na fígo me kratái
ma ótan beno sto limáni tis na déso
léi tráva ki ópu vgáli
Kséro éna pedí
pu ótan érchete o ípnos na me pári m’ odigái
s’ aftó to géro arpistí
pu léne pos ta vázi me to dráko ke nikái
|