Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε!
Και τι σου χρωστώ και τι μου χρωστάς.
Μια τύφλα εν τέλει μοιραζόμαστε.
Κάντο ν’αλλάξει αν μ’αγαπάς.
Λάμπουν τα Χριστούγεννα στον καθρέφτη
Μπάλες ασημένιες και χιόνι πέφτει
Για να ‘ρθει ο χρόνος να γίνει
Άγραφο χαρτί.
Χριστούγεννα πάντα έχουμ’ εμφύλιο / Κάτω στην αυλή βρέχει καθρεφτάκια
Δως μου ειρήνη εννιά μηνών / Γόμες και κιθάρες και μολυβάκια
Θα αναβοσβήνω σαν δεντρύλλιο / Για να φανταστεί ο χιονάνθρωπός της γειτονιάς
Κοντά σου ιδέες θα γεννώ
Τη νέα δουλειά θα εγκυμονώ / Τα στιχάκια της χρονιάς
Κι επί ένα χρόνο γιορτινό
Στο γλυκό βουνό
Με των μάγων το άστρο θ’ανεβαίνω
Χρόνια παιδικά και συντρόφους του έργου
Ό,τι άλλο πλάι μου να ‘ναι ξένο.
Μια κορφή χρυσή κι αγκαλιά μου εσύ.
Κόψε τους μαλάκες κι έλα δως μου
Πάλι το φιλί στην Ανατολή
Και στην άκρη του καινούργιου κόσμου.
Και ως τ’άλλα Χριστούγεννα
Θα έχω ανεβάσει τη δουλειά
Να μη γυρίσω στα παλιά στενά της αγοράς τους.
Καλά Χριστούγεννα!
Μες απ’το μάτι της δουλειάς να ‘ρθουν χαρούμενα!
Κι ως τ’άλλα Χριστούγεννα
Θα την έχω ανεβάσει τη δουλειά
Και στην άλλη απογραφή
Η δική μας μετοχή
Την καινούργια της να βρει αξία.
Και ως τ’άλλα Χριστούγεννα
Με το μάτι της δουλειάς
Και το μάτι της καρδιάς
Να προλάβω τα τρεχούμενα.
Χριστούγεννα πάντα είν’ επώδυνο / Ήρθαν τα Χριστούγεννα να μας ζήσει
Να ξαναδώ το φως γυμνό / Το μωρό αγορές να φωταγωγήσει
Να σπαρταρά το περιεχόμενο / Και ζαχαροπλάστης ο χρόνος πάλι να γενεί
Να ιδρώνω λες και ξεγεννώ / Από την παραμονή
Κράτα το χέρι μου ενώ….
Επί ένα χρόνο γιορτινό…….
|
Christugenna pánta tsakonómaste!
Ke ti su chrostó ke ti mu chrostás.
Mia tífla en téli mirazómaste.
Kánto n’alláksi an m’agapás.
Lábun ta Christugenna ston kathréfti
Báles asiménies ke chióni péfti
Gia na ‘rthi o chrónos na gini
Άgrafo chartí.
Christugenna pánta échum’ emfílio / Káto stin avlí vréchi kathreftákia
Dos mu iríni enniá minón / Gómes ke kitháres ke molivákia
Tha anavosvíno san dentríllio / Gia na fantasti o chionánthropós tis gitoniás
Kontá su idées tha gennó
Ti néa duliá tha egkimonó / Ta stichákia tis chroniás
Ki epí éna chróno giortinó
Sto glikó vunó
Me ton mágon to ástro th’aneveno
Chrónia pediká ke sintrófus tu érgu
Ό,ti állo plái mu na ‘ne kséno.
Mia korfí chrisí ki agkaliá mu esí.
Kópse tus malákes ki éla dos mu
Páli to filí stin Anatolí
Ke stin ákri tu kenurgiu kósmu.
Ke os t’álla Christugenna
Tha écho anevási ti duliá
Na mi giríso sta paliá stená tis agorás tus.
Kalá Christugenna!
Mes ap’to máti tis duliás na ‘rthun charumena!
Ki os t’álla Christugenna
Tha tin écho anevási ti duliá
Ke stin álli apografí
I dikí mas metochí
Tin kenurgia tis na vri aksía.
Ke os t’álla Christugenna
Me to máti tis duliás
Ke to máti tis kardiás
Na prolávo ta trechumena.
Christugenna pánta in’ epódino / Ήrthan ta Christugenna na mas zísi
Na ksanadó to fos gimnó / To moró agorés na fotagogísi
Na spartará to periechómeno / Ke zacharoplástis o chrónos páli na geni
Na idróno les ke ksegennó / Apó tin paramoní
Kráta to chéri mu enó….
Epí éna chróno giortinó…….
|