Δέντρα στολισμένα στους δρόμους
στις βιτρίνες, στρίβω μια γωνία
βιαστικά
Όλα μου θυμίζουν τις μέρες μας
εκείνες, που μες στο κρύο μ’είχες
αγκαλιά
Τα Χριστούγεννα χωρίς εσένα
δεν είναι πια γιορτή
αναμνήσεις απ’ τα περασμένα
μου καίνε την ψυχή
Μακάρι να γινόταν έστω
μόνο μια στιγμή
τα Χριστούγεννα να ήμασταν
μαζί
Έξω από το σπίτι, στέκομαι για λίγο
φτιάχνω μες στο χιόνι μια καρδιά
κι έτσι όπως νυχτώνει φοβάμαι πως τελειώνει
κάθε μου ελπίδα να σε δω ξανά
Τα Χριστούγεννα χωρίς εσένα
δεν είναι πια γιορτή
αναμνήσεις απ’ τα περασμένα
μου καίνε την ψυχή
Μακάρι να γινόταν έστω
μόνο μια στιγμή
τα Χριστούγεννα να ήμασταν
μαζί
|
Déntra stolisména stus drómus
stis vitrínes, strívo mia gonía
viastiká
Όla mu thimízun tis méres mas
ekines, pu mes sto krío m’iches
agkaliá
Ta Christugenna chorís eséna
den ine pia giortí
anamnísis ap’ ta perasména
mu kene tin psichí
Makári na ginótan ésto
móno mia stigmí
ta Christugenna na ímastan
mazí
Έkso apó to spíti, stékome gia lígo
ftiáchno mes sto chióni mia kardiá
ki étsi ópos nichtóni fováme pos telióni
káthe mu elpída na se do ksaná
Ta Christugenna chorís eséna
den ine pia giortí
anamnísis ap’ ta perasména
mu kene tin psichí
Makári na ginótan ésto
móno mia stigmí
ta Christugenna na ímastan
mazí
|